Wystawienie i formę weksla reguluje ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.).
Ustawa ta expressis verbis wymienia elementy, które powinien zawierać weksel trasowany. Należą do nich:
- nazwa „weksel” w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono;
- polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
- nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasat);
- oznaczenie terminu płatności;
- oznaczenie miejsca płatności;
- nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
- oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla;
- podpis wystawcy weksla.
Podpis wystawcy weksla musi obejmować co najmniej nazwisko. prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby podpis był czytelny. Podpis nieczytelny powinien jednak być złożony w formie zwykle używanej przez wystawę (Uchwała SN z dnia 30 grudnia 1993 r., III CZP 146/93).
Co do zasady nie będzie uważany za weksel trasowany dokument, któremu brak jednej z cech, wskazanych przepisami prawa.
Od powyższej zasady ustawodawca dopuścił jednak następujące wyjątki:
- weksel bez oznaczenia terminu płatności uważa się za płatny za okazaniem;
- w braku osobnego oznaczenia, miejsce, wymienione obok nazwiska trasata, uważa się za miejsce płatności, a także za miejsce zamieszkania trasata;
- weksel, w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za wystawiony w miejscu, podanym obok nazwiska wystawcy.
Brak oznaczenia waluty, w jakiej wyrażono sumę wekslową, powoduje, że odnośny dokument nie jest uważany za weksel (Uchwała SN z dnia 8 września 1995 r., III CZP 105/95).
Zgodnie z art. 3 PrWeks weksel może być wystawiony na własne zlecenie wystawcy. Trasatem może być sam wystawca. weksel może być także wystawiony na rachunek osoby trzeciej.
Weksel może być płatny w miejscu zamieszkania osoby trzeciej, bądź w miejscowości, w której trasat ma miejsce zamieszkania, bądź w innej miejscowości.
Jeżeli tekst weksla wskazuje na jego umiejscowienie w rozumieniu art. 4 Prawa wekslowego (domicyl), badanie ważności weksla nie powinno być dokonane bez uwzględnienia tej okoliczności i bez oceny skuteczności domicylu (Wyrok SN z dnia 16 listopada 1998 r., I CKN 889/97).
W wekslu, płatnym za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu, wystawca może zastrzec oprocentowanie sumy wekslowej. W każdym innym wekslu zastrzeżenie takie uważa się za nienapisane.
W wekslu powinna być określona stopa odsetek. W braku jej określenia zastrzeżenie oprocentowania uważa się za nienapisane (art. 5 PrWeks).
Odsetki biegną od daty wystawienia weksla, jeżeli nie wskazano innej daty.
Weksel, w którym sumę wekslową napisano literami i liczbami, w razie różnicy ważny jest na sumę, napisaną literami. W przypadku różnicy sum, napisanych kilkakrotnie literami lub kilkakrotnie liczbami, weksel jest ważny na sumę mniejszą.
Na podstawie art. 7 PrWeks, jeżeli na wekslu znajdują się podpisy osób, niezdolnych do zaciągania zobowiązań wekslowych, podpisy fałszywe, podpisy osób nieistniejących albo podpisy, które z jakiejkolwiek przyczyny nie zobowiązują osób, które weksel podpisały lub których nazwiskiem weksel został podpisany, nie uchybia to ważności innych podpisów.
Osoba, która podpisała weksel jako przedstawiciel innej osoby, nie będąc umocowanym do działania w jej imieniu, odpowiada sama wekslowo, a jeżeli zapłaciła, ma takie same prawa, jakie miałaby osoba, której jest rzekomo przedstawicielem. Powyższe zasady stosuje się również do przedstawiciela, który przekroczył granice swego umocowania.
Według art. 8 Prawa wekslowego, rzekomy przedstawiciel – tj. ten, kto złożył podpis na wekslu w cudzym imieniu lub jako organ osoby prawnej, nie mając do tego umocowania – sam odpowiada wekslowo, zgodnie z treścią złożonego oświadczenia woli, chyba że jego kontrahent wiedział o braku umocowania (Wyrok SN z dnia 4 grudnia 1998 r., III CKN 60/98).
Wystawca weksla odpowiada za jego przyjęcie i zapłatę (art. 9 PrWeks).
Od odpowiedzialności za przyjęcie wystawca może się jednak zwolnić. Zastrzeżenie na podstawie, którego wystawca zwalnia się od odpowiedzialności za zapłatę, uważa się za nienapisane.
Na podstawie art. 10 PrWeks jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa.
Weksel niezupełny w chwili wystawienia (in blanco) może zostać uzupełniony przez wpisanie jako sumy wekslowej sumy wierzytelności, na zabezpieczenie której został wystawiony. Przy uzupełnieniu weksla nie jest wyłączona możliwość uwzględnienia innych wierzytelności istniejących między stronami, musi to jednak wynikać z zawartego przez nie porozumienia w przedmiocie uzupełnienia weksla (Wyrok SN z dnia 26 listopada 2002 r., V CKN 1411/00).