Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2003 r., Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.) weszła w życie 8 grudnia 1993 r. ustawa ta była wielokrotnie nowelizowana. Ostatnia zmiana weszła w życie 1 stycznia 2010 r. Wprowadziła ją ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.).
Przedmiotowa ustawa reguluje zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji w działalności gospodarczej, w szczególności produkcji przemysłowej i rolnej, budownictwie, handlu i usługach – w interesie publicznym, przedsiębiorców oraz klientów.
Przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie stosuje się w postępowaniu o rejestrację dzienników i czasopism (art. 20 i nast. ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe, Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.) (Postanowienie SN z dnia 5 marca 2002 r., I CKN 540/00).
Zagraniczne osoby fizyczne i prawne korzystają z uprawnień wynikających z przepisów omawianej ustawy na podstawie umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską lub na zasadzie wzajemności.
W ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zawarte są następujące definicje:
- przedsiębiorcami są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej;
- czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
Przedmiotowa ustawa wskazuje co w szczególności należy uznawać za czyn nieuczciwej konkurencji. Katalog ten nie jest zamknięty. Należą do niego:
- wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa;
- fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług;
- wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług;
- naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa;
- nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy;
- naśladownictwo produktów;
- pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie;
- utrudnianie dostępu do rynku;
- przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną;
- nieuczciwa lub zakazana reklama;
- organizowanie systemu sprzedaży lawinowej;
- prowadzenie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym.
Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji składa się z 6 rozdziałów. Ich tytuły są następujące:
- Rozdział 1 Przepisy ogólne – zawiera regulacje dotyczące zakresu przedmiotowego oraz podmiotowego ustawy, definicje legalne oraz wymienia przykładowo poszczególne czyny nieuczciwej konkurencji;
- Rozdział 2 Czyny nieuczciwej konkurencji – zawiera opisy poszczególnych czynów nieuczciwej konkurencji;
- Rozdział 3 Odpowiedzialność cywilna – obejmuje uregulowanie roszczeń przysługujących z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji;
- Rozdział 4 Przepisy karne – zawiera wskazanie wykroczeń oraz przestępstw związanych z czynami nieuczciwej konkurencji;
- Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących;
- Rozdział 6 Przepisy końcowe.