Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty reguluje rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (Dz. Urz. UE L 399 z 30.12.2006, s. 1).
Wymogi pozwu
Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty składa się przy użyciu formularza A, określonego w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1896/2006.
Pozew powinien zawierać:
- nazwy lub imiona i nazwiska oraz adresy stron, a także, w odpowiednich przypadkach, ich przedstawicieli oraz oznaczenie sądu, do którego kierowany jest pozew;
- kwotę dochodzonego roszczenia, w tym kwotę roszczenia głównego oraz, stosownie do okoliczności, odsetki, kary umowne i koszty;
- jeżeli powód dochodzi odsetek – stawkę odsetek oraz okres, za jaki żąda odsetek, chyba że zgodnie z prawem państwa członkowskiego wydania, odsetki ustawowe doliczane są automatycznie do roszczenia głównego;
- uzasadnienie roszczenia, w tym opis okoliczności wskazanych jako podstawa roszczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, żądanych odsetek;
- opis dowodów na poparcie roszczenia;
- okoliczności uzasadniające właściwość sądu;
- uzasadnienie transgranicznego charakteru sprawy.
Ponadto pozew powinien zawierać oświadczenie powoda, że podane informacje są zgodnie z jego najlepszą wiedzą i przekonaniem, prawdziwe oraz że przyjmuje on do wiadomości, iż umyślne podanie nieprawdziwych informacji może skutkować zastosowaniem odpowiednich sankcji zgodnie z prawem państwa członkowskiego wydania.
W załączniku do pozwu powód może poinformować sąd, że w razie wniesienia sprzeciwu przez pozwanego, sprzeciwia się on skierowaniu sprawy do zwykłego postępowania cywilnego w rozumieniu art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006. Powód może złożyć takie oświadczenie później, musi to jednak nastąpić przed wydaniem nakazu.
Pozew wnosi się w formie papierowej lub za pomocą innego środka komunikacji, w tym komunikacji elektronicznej, akceptowanego przez państwo członkowskie wydania i dostępnego sądowi wydania.
Pozew musi być podpisany przez powoda lub, w odpowiednich przypadkach, przez jego przedstawiciela. Jeżeli pozew jest składany w formie elektronicznej zgodnie z ust. 5, musi być on podpisany zgodnie z art. 2 ust. 2 dyrektywy 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych. Podpis taki jest uznawany w państwie członkowskim wydania i nie może podlegać dodatkowym wymogom. Tego rodzaju podpis elektroniczny nie jest jednak wymagany, jeżeli – i w takim zakresie, w jakim – w sądach państwa członkowskiego wydania funkcjonuje alternatywny system komunikacji elektronicznej, do którego dostęp ma określona grupa uprzednio zarejestrowanych uwierzytelnionych użytkowników i który umożliwia ich bezpieczną identyfikację. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o takich systemach komunikacji.
Badanie pozwu
Na podstawie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty sąd rozpatrujący sprawę bada, tak szybko jak to możliwe, czy spełnione są wymogi formalne pozwu i czy wydaje się on być uzasadniony. Badanie takie może mieć formę procedury zautomatyzowanej.
Uzupełnienie i poprawienie pozwu
W przypadku, gdy pozew nie odpowiada warunkom formalnym określonym w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1986/2006, sąd umożliwia powodowi uzupełnienie lub poprawienie pozwu, chyba że roszczenie jest oczywiście nieuzasadnione lub pozew jest niedopuszczalny. Sąd korzysta wówczas z formularza B, określonego w załączniku II do przedmiotowego rozporządzenia.
W przypadku wezwania powoda do uzupełnienia lub poprawienia pozwu, sąd obowiązany jest określić termin, który uważa za odpowiedni w danych okolicznościach. Sąd może jednak przedłużać termin według własnego uznania.
Zmiana pozwu
Jeżeli wymogi określone w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 są spełnione jedynie w odniesieniu do części roszczenia, sąd powiadamia o tym powoda, korzystając z formularza C, określonego w załączniku III do tego rozporządzenia. Wówczas powód wzywany jest do przyjęcia lub odrzucenia propozycji wydania europejskiego nakazu zapłaty na kwotę określoną przez sąd i jest informowany o skutkach swojej decyzji. Powód udziela odpowiedzi, zwracając formularz C przesłany przez sąd, w terminie przez sąd wyznaczonym.
W przypadku, gdy powód przyjmuje propozycję sądu, sąd wydaje europejski nakaz zapłaty w odniesieniu do części roszczenia zaakceptowanej przez powoda. Natomiast skutki w stosunku do pozostałej części pierwotnego roszczenia określa prawo krajowe.
Jeżeli powód nie prześle odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez sąd lub odrzuci propozycję sądu, sąd odrzuca w całości pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.
Odrzucenie pozwu
Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1986/2006 sąd odrzuca pozew w następujących przypadkach:
- gdy wymogi określone w art. 2, 3, 4, 6 i 7 rozporządzenia nie zostały spełnione;
- roszczenie jest oczywiście nieuzasadnione;
- powód nie prześle odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez sąd;
- powód nie prześle odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez sąd lub odrzuci propozycję sądu.
O przyczynach odrzucenia pozwu powód jest informowany przy użyciu formularza D, określonego w załączniku IV do przedmiotowego rozporządzenia.
Należy podkreślić, iż od odrzucenia pozwu nie przysługuje odwołanie. Jednakże odrzucenie pozwu nie zamyka powodowi możliwości dochodzenia roszczenia w nowym pozwie o wydanie europejskiego nakazu zapłaty lub przy zastosowaniu dowolnej innej procedury przewidzianej prawem państwa członkowskiego.