Prawo administracyjne

Emerytura wojskowa

Emeryturę wojskową reguluje ustawa z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 8, poz. 66 z późn. zm.). Przedmiotowe świadczenie przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia z tej służby posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim, z wyjątkiem żołnierza, który ma ustalone prawo do emerytury określonej w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obliczonej z uwzględnieniem okresów służby wojskowej w Wojsku Polskim i okresów równorzędnych z tą służbą. Należy podkreślić, iż do okresów służby wojskowej, od których uzależnione jest nabycie prawa do emerytury, zalicza się okres urlopu wychowawczego w wymiarze łącznym nie większym niż 3 lata. Ponadto jako równorzędne ze służbą wojskową w Wojsku Polskim przepisy prawa traktują:
  1. przypadające w czasie od dnia 1 września 1939 r. okresy:
    • działalności w ruchu oporu, z wyłączeniem tajnego nauczania;
    • służby w armiach sojuszniczych;
    • pobytu w niewoli lub w obozach dla internowanych żołnierzy;
  2. okresy służby uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej.
Jednakże przepisy prawa nie traktują jako służby w Wojsku Polskim służby w latach 1944-1956 w Informacji Wojskowej, sądownictwie wojskowym i w prokuraturze wojskowej, jeżeli emerytowi udowodniono w trybie postępowania karnego lub dyscyplinarnego stosowanie represji wobec osób podejrzanych lub skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności i niepodległości Polski.
Emerytowi uprawnionemu do emerytury wojskowej dolicza się na jego wniosek do wysługi emerytalnej następujące okresy przypadające po zwolnieniu ze służby:
  1. zatrudnienia przed dniem 1 stycznia 1999 r. w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy;
  2. opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia.
Powyższe okresy dolicza się do wysługi emerytalnej, jeżeli:
  1. emerytura wynosi mniej niż 75 % podstawy jej wymiaru oraz
  2. emeryt ukończył 55 lat życia – mężczyzna i 50 lat życia – kobieta albo stał się inwalidą.
Istotnym jest fakt, iż za każdy rok okresów doliczanych do wysługi emerytalnej, wysokość emerytury zwiększa się o 1,3 % podstawy jej wymiaru.
Ponowne ustalenie wysokości emerytury przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, jeżeli emeryt pozostaje w ubezpieczeniu, chyba że w kwartale kalendarzowym ustało ubezpieczenie.
Emerytura dla żołnierza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., wynosi 40 % podstawy jej wymiaru za 15 lat służby wojskowej i wzrasta o:
  1. 2,6 % podstawy wymiaru – za każdy dalszy rok tej służby;
  2. 2,6 % podstawy wymiaru – za każdy rok okresów składkowych poprzedzających służbę, nie więcej jednak niż za trzy lata tych okresów;
  3. 1,3 % podstawy wymiaru – za każdy rok okresów składkowych ponad trzyletni okres składkowy, o których mowa w pkt 2;
  4. 0,7 % podstawy wymiaru – za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę.
Emerytura dla żołnierza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r. wynosi 40 % podstawy jej wymiaru za 15 lat służby wojskowej i wzrasta za każdy dalszy rok tej służby w trakcie urlopu wychowawczego o:
  1. 2,6 % podstawy wymiaru – za każdy rok urlopu wychowawczego, nie więcej jednak niż łącznie 3 lata,
  2. 0,7 % podstawy wymiaru – za każdy rok urlopu wychowawczego powyżej 3 lat.
Ponadto emeryturę wojskową podwyższa się o:
  1. 2 % podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio:
    • w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych;
    • w składzie załóg okrętów podwodnych;
    • w charakterze nurków i płetwonurków;
    • w zwalczaniu fizycznym terroryzmu.
  2. 1 % podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio:
    • w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach;
    • w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających;
    • w charakterze skoczków spadochronowych i saperów;
    • w służbie wywiadowczej za granicą;
    • w oddziałach specjalnych.
Emeryturę podwyższa się także o 0,5 % podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych. Emeryturę podwyższa się o 15 % podstawy wymiaru emerytowi, którego inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą.
Emerytura dla żołnierza, który został powołany do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r., wynosi 40 % podstawy jej wymiaru za 15 lat służby wojskowej i wzrasta według wyżej wskazanych zasad.
W przypadku osoby, która była członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, emerytura wynosi 0,7 % podstawy wymiaru za każdy rok służby w Wojsku Polskim po dniu 8 maja 1945 r.
Okres pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach Narodowych Sił Rezerwowych dolicza się, na wniosek żołnierza rezerwy uprawnionego do emerytury, do wysługi emerytalnej.
W razie zbiegu prawa do podwyższenia emerytury z kilku tytułów za ten sam okres, podwyższenie przysługuje tylko z jednego tytułu. Nie dotyczy to jednak podwyższenia przysługującemu emerytowi, którego inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą.
Kwota emerytury wojskowej bez uwzględnienia dodatków, zasiłków i świadczeń pieniężnych nie może przekraczać 75 % podstawy wymiaru emerytury. Ponadto kwota emerytury wojskowej bez uwzględnienia dodatków, zasiłków i świadczeń pieniężnych nie może być niższa od kwoty najniższej emerytury.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *