Prawo budowlane nie zawiera definicji legalnej inwestora. Tym niemniej, przez inwestora, w rozumieniu art. 17 Prawo budowlanego, należy rozumieć osobę fizyczną lub prawną albo inną jednostkę organizacyjną, która inicjuje podjęcie działalności budowlanej niezbędnej do realizacji zamierzonej inwestycji, przeznacza odpowiednie środki na realizację tej działalności, wykonuje lub zapewnia wykonanie opracowań i czynności wymaganych prawem budowlanym w celu przygotowania danej budowy, realizuje inwestycję lub organizuje jej realizację, a w końcowym etapie danej działalności wykonuje czynności niezbędne do podjęcia użytkowania obiektu lub obiektów wykonanej inwestycji albo przekazuje je podmiotowi, który przystąpi do ich użytkowania. inwestor zatem jest organizatorem procesu budowlanego, a następnie staje się jego uczestnikiem.
Językowo inwestor to osoba dokonująca inwestycji. Inwestycja to z kolei nakład gospodarczy, którego celem jest stworzenie nowych lub powiększenie istniejących obiektów majątku trwałego.
Racjonalnie nakładów dokonuje się na własny majątek. Stąd z zasady inwestor obiektu budowlanego jest właścicielem nieruchomości. Odstępstwo od tej zasady również musi mieć racjonalne przesłanki. Będzie nią np. długoletnia dzierżawa, samoistne posiadanie bez względu na dobrą czy złą wiarę itp. Nigdy o przymiocie inwestora nie mogą jednak decydować wyłącznie czynności wykonawcze. Wykonawca bowiem w ramach jakiegoś stosunku zobowiązaniowego działa w imieniu i na rzecz faktycznego inwestora.
Obecnie powszechnym zjawiskiem jest to, że inwestorem jest osoba niemająca odpowiednich kwalifikacji budowlanych ani właściwej wiedzy z zakresu organizacji procesu budowlanego czy też prowadzenia inwestycji budowlanych. inwestor nie musi bowiem mieć żadnych kwalifikacji. Inwestorem będzie często także osoba, która buduje własny dom mieszkalny. Oznacza to, że inwestor nie zawsze musi być wykonawcą budowy. Coraz częściej się zdarza, że wykonawca i inwestor to dwa różne podmioty. Oprócz wykonawcy mogą występować podwykonawcy, którzy również biorą udział w procesie budowlanym. Odpowiadają oni jednak bezpośrednio przed generalnym wykonawcą, nie przed inwestorem. W związku z tym o przymiocie inwestora nie mogą decydować wyłącznie czynności wykonawcze. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wykonawca w ramach danego stosunku zobowiązaniowego działa w imieniu i na rzecz faktycznego inwestora (por. wyrok NSA z 12 czerwca 2002 r., II SA/Gd 1862/2001, LexPolonica nr 357167). Nie ma bowiem przeszkód, by zachowując przymiot inwestora, działać w imieniu własnym na rzecz innego podmiotu (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z 22 kwietnia 2004 r., II SA/Bd 9/2004, LexPolonica nr 2130740).