Zdefiniowanie przedsiębiorcy ma doniosłe znaczenie prawne. Zakwalifikowanie do kręgu przedsiębiorców wywołuje przecież obowiązek wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j Dz. U. z 2007 r., Nr 168, poz. 1186 z późn. zm.) lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U z 2010 r., Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).
Ponadto pociąga to za sobą szereg innych konsekwencji prawnych. Często przedsiębiorca traktowany jest w sposób szczególny już w zakresie prawa materialnego, co zazwyczaj wiąże się z większymi wymaganiami względem niego oraz dokładaniem przez niego do swoich czynności należytej staranności wynikającej z profesjonalnego charakteru jego działalności (np. art. 118, 335 § 2, 3581 § 4, 386, 435 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Prawo procesowe przewiduje także w stosunku do przedsiębiorców szczególną procedurę w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych (art. 4791 i nast. ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, Dz. U z 1964 r., Nr 43, poz. 296 z późn. zm.). Przedsiębiorców dotyczy także (pomijając przepisy o upadłości konsumenckiej) określona w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) procedura upadłościowa i naprawcza.
Jak więc wykazano zakwalifikowanie danego podmiotu jako przedsiębiorcy pociąga za sobą wiele skutków prawnych. W prawie prywatnym największe znaczenie mają dwie definicje przedsiębiorcy. Pierwsza z nich zawarta jest w przepisie art. 431 k.c. i zgodnie z nią przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 k.c., prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Druga określona została w art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej na podstawie. Na podstawie tego artykułu przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Ponadto za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Obie definicje mają w zasadzie takie samo znaczenie tym bardziej, iż w celu określenia działalności gospodarczej w przypadku każdej z nich należy odwołać się do art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Stanowi on, że działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Zatem przedsiębiorcami są osoby fizyczne wykonujące we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Dotyczy to także prowadzących we własnym imieniu taką działalność wspólników spółki cywilnej, ponieważ przedsiębiorcą nigdy nie będzie sama spółka.
Przedsiębiorcami będą także prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne. Chodzi przede wszystkim o spółki kapitałowe (spółkę akcyjną, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe. Jednak także inne osoby prawne mogą uzyskać status przedsiębiorcy, jeżeli prowadzą działalność gospodarczą – chodzi o stowarzyszenia, inne organizacje społeczne lub zawodowe oraz fundacje. W takim przypadku podlegają one wpisowi do rejestru przedsiębiorców krs (art. 50 ustawy o KRS).
Kolejną grupą podmiotów, które mogą być przedsiębiorcami są jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną. Należą do nich przede wszystkim osobowe spółki prawa handlowego (spółka jawna, partnerska, komandytowa i komandytowo – akcyjna) oraz spółki kapitałowe w organizacji.
Od pojęcia przedsiębiorcy należy odróżnić przedsiębiorstwo, które jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej (art. 551 k.c.).