Przepisy regulujące wniesienie odpowiedzi na pozew zawarte są w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1965, Nr 43, poz. 296 z późn. zm.). 

 

 

Jednakże w pewnych sytuacjach sąd może zobowiązać pozwanego do wniesienia przedmiotowego pisma. Należy podkreślić, iż obecnie został zniesiony obowiązek składania odpowiedzi na pozew przez przedsiębiorców w sprawach gospodarczych. Jednak w niektórych innych sprawach sąd może zobowiązać pozwanego do wniesienia odpowiedzi na pozew wyznaczając na to termin, który nie może być krótszy niż dwa tygodnie. Decyzja w tej kwestii należy do sądu. Najczęściej pozwany ma obowiązek złożenia omawianego pisma procesowego w sprawach skomplikowanych, które wymagają wielu rozliczeń między stronami. Obowiązek ten powinien być nałożony na stronę postępowania przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę. Sąd może również zobowiązać strony do wniesienia pism przygotowawczych, które mają na celu przygotowanie rozprawy. Sąd powinien oznaczyć porządek składania tych pism, termin, w którym należy je złożyć, i okoliczności, które mają być wyjaśnione. W toku sprawy złożenie pism przygotowawczych następuje tylko wtedy, gdy sąd tak postanowi, chyba że pismo obejmuje wyłącznie wniosek o przeprowadzenie dowodu. W pismach tych należy podać zwięźle stan sprawy, wypowiedzieć się co do twierdzeń strony przeciwnej i dowodów przez nią powołanych, wreszcie wskazać dowody, które mają być przedstawione na rozprawie, lub je załączyć. W pismach przygotowawczych strony mogą wskazywać podstawy prawne swoich żądań lub wniosków.

 

 

Odpowiedź na pozew powinna spełniać wymogi, jakie przepisy ustawy przewidują dla pism procesowych. Wymogi te są następujące:

 

W odpowiedzi na pozew pozwany może także zażądać, aby sąd wezwał na rozprawę konkretnych świadków, powołał biegłych, czy też dokonał oględzin. Ponadto pozwany może wnioskować o to, by sąd zobowiązał powoda do dostarczenia na rozprawę konkretnego dokumentu niezbędnego do przeprowadzenia dowodu, którym dysponuje powód. Pozwany może domagać się także, aby sąd sprowadził na rozprawę dowody, które znajdują się w innych sądach, urzędach albo u osób trzecich. W przedmiotowym piśmie strona pozwana może żądać także przeprowadzenia rozprawy tylko w jej obecności, co zapobiega wydaniu wyroku zaocznego w przypadku, gdy nie stawi się w sądzie. 

 

Istotnym jest fakt, iż sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

 

 

 

Należy podkreślić, iż w odpowiedzi na pozew strona pozwana nie musi powoływać się na fakty powszechnie znane, które sąd bierze pod uwagę z urzędu.  

 

Do odpowiedzi na pozew pozwany powinien załączyć odpis dla strony przeciwnej. W przypadku, gdy w sprawie występuje większa liczba powodów, pozwany powinien dołączyć odpis dla każdego z nich. 

 

Odpowiedź na pozew razem z załącznikami pozwany obowiązany jest złożyć w sądzie. Następnie sąd ten doręcza omawiane pismo procesowe powodowi. Natomiast w toku postępowania strony mogą doręczać sobie odpisy pism wzajemnie pod warunkiem jednak, że są reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników. W przypadku skorzystania z takiej możliwości profesjonalny pełnomocnik powinien do pisma procesowego wniesionego do sądu dołączyć dowód jego doręczenia drugiej stronie albo dowód jego wysłania przesyłką poleconą. Nie dołączenie takiego dowodu stanowi brak formalny i skutkuje zwróceniem pisma przez sąd bez wzywania do usunięcia braku.