Odszkodowanie za złamaną rękę

14.05.2021

Ręka jest jednym z najważniejszych elementów ludzkiego ciała. Bez jej prawidłowego funkcjonowania nie jesteśmy w stanie właściwie nawet najprostszych czynności takich jak pisanie, gotowanie czy nawet i samodzielne ubranie się. Złamanie ręki jest jednym z najczęstszych urazów ciała i wbrew pozorom jest nie tylko uciążliwe, ale i często niebezpieczne dla stanu zdrowia.

Całkowite wyleczenie złamanej ręki może potrwać nawet i kilka miesięcy - w wielu przypadkach powrót do pełnej sprawności nie jest możliwy. Najczęstszą przyczyną urazów ręki są różnego rodzaju nieszczęśliwe wypadki w postaci zdarzeń komunikacyjnych, czy upadków – gwałtownie hamujący autobus, nagły upadek i złamanie gotowe. Może do nich dojść także podczas uprawiania sportu czy nawet prac wykonywanych w domu – chociażby podczas mocowania półek ściennych i stania na drabinie.

Kiedy dochodzi do złamania ręki, konieczne jest założenie gipsu, czyli usztywnienia, który podtrzyma sąsiadujące ze sobą stawy aż do momentu całkowitego zrośnięcia się uszkodzonej kości. Taki proces może trwać od kilku do nawet kilkunastu tygodni. Niestety, opatrunek gipsowy nie jest jedynym możliwym następstwem złamania ręki. W poważnych przypadkach konieczne są także operacje i zamontowanie specjalnych gwoździ, płytek a nawet śrub. Do odzyskania całkowitej sprawności często potrzebna jest także długotrwała rehabilitacja. Rzadziej zdarzają się także przypadki skrajne, w których uraz ręki ma nieodwracalne skutki – pokrzywdzony pozbawiony zostaje całkowicie sprawności fizycznej, w związku z czym traci szanse na właściwe rozwijanie swoich umiejętności, czy też wykonywanie jakiejkolwiek pracy.

Najbardziej charakterystyczne objawy przy złamaniu ręki to : ból – zazwyczaj bardzo duży i występujący w miejscu urazu, przy czym może on również promieniować do innych części ciała sąsiadujących z miejscem złamania, obrzęk – w obrębie tkanek, który powstaje, gdy doszło do przemieszczenia się odłamków kości, które uszkodziły naczynia krwionośne, krwiak – powstaje na skutek przerwania ciągłości naczyń krwionośnych, zasinienie – występujące w miejscu złamania wskutek dużego ucisku na poszczególne naczynia krwionośne, deformacja okolicy złamania, która powstaje na skutek niewłaściwego oraz patologicznego ułożenia struktur kostnych, upośledzenie czynności ruchowej, które dotyczy tylko i wyłącznie miejsca doznanego urazu, trzeszczenie, wywołane nadmiernym ocieraniem się o siebie uszkodzonych odłamów kostnych oraz nadmierna tkliwość.

W sytuacji, w której doszło do zdarzenia, skutkującego złamaniem ręki, powstaje pytanie, czy osoba poszkodowana ma prawo uzyskać odszkodowanie z tego tytułu, od kogo może się go domagać i jaka może być jego wysokość? W powyższym kontekście trzeba stwierdzić, iż ponieważ zdrowie i życie każdego obywatela pozostają pod pełną ochroną systemu prawnego panującego w Rzeczypospolitej Polskiej, to tym samym każdy poszkodowany ma prawo do uzyskania szeroko pojętego odszkodowania z tytułu doznanych obrażeń, w tym złamania kończyny górnej.

Rodzaje złamań ręki

Wyróżniamy 3 podstawowe typy złamania ręki :

1. złamania palców,
2. złamania śródręcza – które są stosunkowo rzadkie,
3. złamania nadgarstka.

Złamania dzielimy także na zamknięte, czyli te, w których złamaniu ulega jedynie sama kość a złamanie nie powoduje żadnych innych uszkodzeń oraz otwarte, czyli takie, w których nie tylko kość zostaje złamana, ale i oprócz tego uszkodzone zostają tkanki leżące w pobliżu urazu – dochodzi więc na przykład do przerwania skóry. Na skutek tego uszkodzona kość ma kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, co jest bardzo niebezpieczne i może zakończyć się licznymi zakażeniami wirusowymi, czy bakteryjnymi.

Odszkodowania za złamaną rękę – podstawa prawna

O odszkodowanie za urazy ręki można ubiegać się z różnych źródeł. Podstawą prawną może być w ich przypadku umowa ubezpieczenia, zawarta z ubezpieczycielem przez poszkodowanego, tak samo jak i przepisy prawa cywilnego. Artykuł 415 Kodeksu cywilnego wskazuje wyraźnie, iż kto ze swojej winy wyrządził drugiej osobie szkodę, jest zobowiązany do jej naprawienia, w związku z czym poszkodowany w wypadku ma możliwość ubiegania się o wypłatę odszkodowania, co wynika bezpośrednio z przepisów polskiego prawa.

Złamanie ręki – na kim spoczywa obowiązek odszkodowawczy?

Kiedy dochodzi do nieszczęśliwego wypadku, w związku z którym poszkodowany doznaje rozstroju zdrowia, pojawia się także tak zwany obowiązek odszkodowawczy. Co oczywiste, obarczona jest nim osoba, która ponosi winę za zdarzenie – nagłe, zupełnie niespodziewane i zawsze wywołane przyczyną zewnętrzną, którego skutkiem jest uraz fizyczny (czyli na przykład złamanie ręki) czy też w skrajnych przypadkach śmierć osoby pokrzywdzonej.

Wina może być zarówno pośrednia, jak i bezpośrednia. O tej pierwszej mówimy w przypadku, gdy osoba odpowiedzialna za prawidłowe działanie danego obiektu, zaniedbała swoje obowiązki. Winny będzie zatem na przykład właściciel hipermarketu, na terenie którego doszło do wypadku z powodu niewłaściwie oznakowanej, śliskiej powierzchni, ponieważ zaniedbał on swoje obowiązki oraz obowiązujące przepisy. Wina bezpośrednia natomiast ma miejsce wówczas, gdy mamy do czynienia z działaniem celowym, które skutkuje złamaną kończyną górną. Nadmienić należy, iż aby doszło do możliwości obarczenia sprawcy winą, między nim a urazem odniesionym przez pokrzywdzonego musi istnieć oczywisty związek.

W przypadku, kiedy poszkodowany zawarł umowę ubezpieczenia, za wypłatę odszkodowania za złamaną rękę, odpowiedzialny jest zakład ubezpieczeń, który, tytułem zawartej umowy, wziął na siebie odpowiedzialność na zasadzie ryzyka. Jednakże warto pamiętać, iż obciążający sprawcę wypadku obowiązek odszkodowawczy zmniejsza się, w przypadku, kiedy pokrzywdzony przyczynił się do powiększenia urazu lub też jego zaistnienia.

Odszkodowanie a zadośćuczynienie

Osobie, która ucierpiała w wypadku, przysługuje wiele uprawnień. Począwszy od odszkodowania za straty niematerialne (czyli na przykład uszczerbek na psychice) aż po te za straty czysto materialne, czyli na przykład zniszczony podczas zdarzenia telefon komórkowy, podarte ubranie, czy też zdewastowany rower. Wyróżnić należy tutaj odszkodowanie oraz zadośćuczynienie, które – choć często mylone – dotyczą zgoła innych kwestii.

Odszkodowanie rozumieć można dwojako – jako naprawienie przez winnego zaistniałej szkody i przywrócenie jej do stanu poprzedniego (które w przypadku złamań jest niemożliwe) lub też jako zapłatę odpowiedniej, ustalonej przez obie strony kwoty. W przypadku takim, jak powyższy, kiedy naprawienie krzywdy nie było możliwe, lub też niosło za sobą spore koszty i trudności, poszkodowany może ubiegać się o odszkodowanie finansowe, które rekompensuje doznany uszczerbek na zdrowiu. Odniesiona szkoda może dotyczyć zarówno osoby (wydatki na leczenie, czy też przysposobienie się do nowej pracy), jak i rzeczy materialnych. Wysokość odszkodowania powinna być adekwatna do zaistniałych krzywd i pokryć zarówno poniesione straty, jak i utracone korzyści (na przykład stracone dni w pracy w związku z L4) – nie powinno być ono jednak wyższe, niż wyrządzona szkoda, jako że odszkodowanie ma za wyrównawczy charakter.

Zadośćuczynienie natomiast to forma rekompensaty pieniężnej za szkodę niemajątkową, czyli taką, jaką poszkodowany odniósł na skutek wypadku na przykład na umyśle lub zdrowiu. Powinno ono wyrównać doznane krzywdy, takie jak na przykład pogorszenie się nastroju, rozstrojenie emocjonalne, ból w formie zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Jako takie ma ono bardzo ważną, kompensacyjną funkcję. O ile więc w przypadku odszkodowania mamy do czynienia ze szkodą i w mieniu i na osobie, o tyle w przypadku zadośćuczynienia w grę wchodzi już jedynie ta druga. Pieniądze, otrzymane przez poszkodowanego, mają być wyrównaniem dla negatywnych przeżyć, na które był on narażony w związku z wypadkiem i jego następstwami, takimi jak niemożliwość rozwoju osobistego, czy też ograniczenia w życiu codziennym.

Do odszkodowań dotyczących obrażeń i urazów ciała, w tym także złamań rąk należą : wypłata z góry kwoty potrzebnej na leczenie powypadkowe, zwrot utraconych dochodów, ustaloną kwotę tytułem zadośćuczynienia, odszkodowanie pieniężne za szkodę na mieniu oraz osobie, zwrot kosztów przystosowania się do nowego zawodu (jeśli wykonywanie poprzedniego było niemożliwe po wypadku), zwrot całości kosztów poniesionych w związku z wywołanym uszczerbkiem, renta (w przypadku, kiedy pokrzywdzony utracił czasowo lub całkowicie zdolność do pracy) oraz wypłacane w skrajnych przypadkach odszkodowanie jednorazowe, które przyznawane jest na przykład, gdy poszkodowany po wypadku stał się inwalidą.

Jak uzyskać odszkodowanie za złamaną rękę od ubezpieczyciela?

Jeśli podczas wypadku poszkodowany był objęty zawartą przez siebie umową ubezpieczeniową, należne mu odszkodowanie powinno zostać wypłacone przez ubezpieczyciela, czyli najczęściej zakład ubezpieczeń społecznych. Wynika to bezpośrednio z umowy ubezpieczenia od następstw szczęśliwych wypadków, która sporządzona jest na podstawie art.  art. 805 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego. Znajdujący się w nim zapis mówi o tym, iż poprzez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa spełnić określone świadczenie w przypadku, gdy dojdzie do wypadku przewidzianego przez umowę. Osoba ubezpieczona musi z kolei płacić składki w ustalonej wysokości.

Ubezpieczyciel zobowiązany jest do zapłaty odszkodowania za szkodę rzeczową – w przypadku ubezpieczenia majątkowego – lub umówionej kwoty, renty, tudzież innego świadczenia, w przypadku ubezpieczenia osobowego. Każdorazowo strony ubezpieczenia są dwie. Ubezpieczyciel, czyli zakład ubezpieczeń – przedsiębiorca o pełni zezwoleń na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej oraz zawierający ją samodzielnie ubezpieczający. Po zawarciu umowy, ubezpieczyciel akceptuje przyjęcie na siebie ryzyko zapłaty ustalonej kwoty, w przypadku, gdyby doszło do zdarzenia losowego, objętego podpisanym porozumieniem. Warunki ochrony ubezpieczeniowej znaleźć można także w Ogólnych warunkach umów, bowiem to na jej podstawie sporządzane są umowy, oferowane przez zakłady ubezpieczeń.

Brak odpowiedzialności ubezpieczyciela

Istnieją także wyjątki, w razie których zaistnienia ubezpieczyciel nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie i szkodę odniesioną w jego wyniku przez osobę ubezpieczoną. Mowa tutaj o sytuacjach, kiedy wypadek w prawdzie odnosi się do umowy ubezpieczenia oraz wchodzi w jego ogólny zakres, ale jednak na mocy o.w.u. jest poza nawiasem ochrony gwarantowanej przez ubezpieczenie.

Najczęściej wyłączenia takie są spowodowane : spożyciem przez osobę ubezpieczoną alkoholu, narkotyków, czy innych używek, pod których była ona wpływem podczas nieszczęśliwego zdarzenia, czy też prowadzenia pojazdu bez uprawnień lub w stanie nietrzeźwym. Do rzadziej spotykanych wyłączeń zaliczają się kataklizmy takie jak eksplozja atomowa, promieniowanie jonizujące, skażenia terenu, wojny, ataki terrorystyczne, czy też zamieszki lub rozruchy oraz usiłowanie popełnienia przez ubezpieczonego samobójstwa lub przestępstwa.

Jak uzyskać odszkodowanie z umowy ubezpieczenia za  złamaną rękę?

W pełni przysługujące poszkodowanemu odszkodowanie może zostać uzyskane jedynie po dopełnieniu wszystkich formalności. Proces ubiegania się o nie powinien zostać rozpoczęty od niezwłocznego powiadomienia ubezpieczyciela o zaistniałej sytuacji. Nie może to nastąpić później, aniżeli w terminie do 7 dni od wypadku. Forma zgłoszenia jest ustalona w umowie – najczęściej zaś dokonuje się jej mailowo lub telefonicznie.

Oprócz szczegółowego opisu doznanych krzywd oraz okoliczności i skutków zdarzenia, takie zgłoszenie powinno zawierać także numer polisy, imię i nazwisko oraz miejsce zdarzenia. Jeżeli towarzyszyli mu świadkowie – ich dane personalne również powinny znaleźć się w raporcie. Niezbędne będą także dane podmiotu leczniczego, jeżeli pokrzywdzonemu została udzielona pomoc medyczna. Niezbędnym elementem zgłoszenia są także szczegółowe, określone w umowie ubezpieczenia załączniki (na przykład rachunki, czy dokumentacja medyczna) oraz wszystkie istotne dowody, potwierdzające odniesioną szkodę oraz jej wielkość.

Na rozpatrzenie wniosku ubezpieczyciel ma czas trzydziestu dni. Zakłada się jednak, iż w ramach umowy przystąpi on  do naprawienia wyrządzonych szkód niezwłocznie – chyba, że jest to niemożliwe, ponieważ w przesłanym przez osobę pokrzywdzoną zgłoszeniu brakuje istotnych informacji, czy załączników. W takiej sytuacji proces ubiegania się o odszkodowanie się przedłuża i rozpoczyna dopiero wówczas, gdy pokrzywdzony uzupełni powstałe braki.

Jak ustalić stopień uszczerbku na zdrowiu w przypadku obrażeń ręki

To, jak wysokie będzie odszkodowanie, zależy głównie od stopnia uszczerbku na zdrowiu, który powstał w związku ze złamaniem ręki. Ustalenie jego wysokości umożliwia rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U. z 2002 r., Nr 234, poz. 1934 z późn. zm.). Znajduje się w nim niezwykle istotna w tym przypadku tabela z podaniem procentu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, w zależności od rodzaju urazu.

I tak na przykład :

1) utrata kończyny w barku - prawa - 75%, lewa – 70%, utrata kończyny wraz z łopatką – 80 – 75%,

2) złamanie kości ramiennej – w zależności od zmian wtórnych i upośledzenia funkcji kończyny - z niewielkim przemieszczeniem i zaburzeniem osi - prawa – 5 - 15%, lewa – 5 - 10%, ze znacznym przemieszczeniem i skróceniem - prawa 15-30, lewa – 10-25,

3) utrata kończyny w obrębie ramienia - z zachowaniem tylko 1/3 bliższej kości ramiennej prawa - 70%, lewa - 65%, przy dłuższych kikutach – prawa – 65%, lewa – 6%,

4) przykurcz w stawie łokciowym – w zależności od zakresu zgięcia, wyprostu i stopnia zachowania ruchów obrotowych przedramienia - przy niemożności zgięcia do 90° - prawa – 10-30%, lewa – 5 - 25%, przy możliwości zgięcia ponad kąt prosty – prawy – 5 - 20%, lewy – 5 – 15%,

5) złamania trzonów jednej lub obu kości przedramienia – w zależności od przemieszczeń, zniekształceń i zaburzeń czynnościowych - ze zniekształceniem i zaznaczonymi zaburzeniami funkcji – prawe – 5 - 15%, lewe – 3 - 10%, ze znacznym zniekształceniem, dużym ograniczeniem ruchomości i zmianami wtórnymi (troficzne, krążeniowe itp.) -  prawe – 15 - 35%, lewe – 10 - 30%,

6) utrata kończyny w obrębie przedramienia – w zależności od charakteru kikuta i jego przydatności do oprotezowania – prawa – 55 - 65%, lewa – 50 - 60%,

7) ograniczenia ruchomości w obrębie nadgarstka w następstwie jego uszkodzeń (skręcenia, zwichnięcia, złamania kości nadgarstka, martwice aseptyczne tych kości) – w zależności od ustawienia, zakresu ruchów, objawów bólowych i troficznych oraz funkcji palców - ograniczenie ruchomości - prawy – 5 - 10%, lewy – 3 - 8%, ograniczenie ruchomości dużego stopnia – prawy – 10 - 20%, lewy – 8 – 15%,

8) całkowite zesztywnienie w obrębie nadgarstka - w ustawieniu czynnościowo korzystnym – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji dłoni i palców – prawy – 15 - 30%, lewy – 10 – 25%,

9) utrata ręki na poziomie nadgarstka – prawa – 55%, lewa - 50%.

Jeżeli do złamania ręki doszło na skutek nieprzewidzianego zdarzenia, będącego nieszczęśliwym wypadkiem, ubezpieczona osoba pokrzywdzona może uzyskać odszkodowanie, odpowiadające rozmiarom jej strat zarówno materialnych, jak i niematerialnych. Wyrównanie odniesionych w wypadku krzywd  jest w pełni możliwe dzięki dopełnieniu formalności wynikających z umowy ubezpieczenia oraz polskiego prawa.

Opinie naszych zadowolonych Klientów

Zostaw swój komentarz
Imię: Email: Treść: Adres e-mail nie zostanie opublikowany