O współczynniku wypłacalności stanowi ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Współczynnik ten określany jest także jako współczynnik bazylejski (ang. BIS ratio), współczynnik adekwatności kapitałowej, a także współczynnik Cook’a (ang. Cook ratio). 

 

Współczynnik wypłacalności jest to stosunek funduszy własnych netto do aktywów ważonych ryzykiem tzn. składników wiążących się z określonym przez władze nadzorcze systemu bankowego ryzykiem, które związane jest z możliwą utratą zaangażowanych środków. Ryzyko to określane jest w procentach. 

 

Współczynnik wypłacalności jest jednym z podstawowych elementów, które pozwalają określić kondycję finansową banku. Wskazuje on, jaka jest strefa bezpieczeństwa dla wierzycieli i depozytariuszy na wypadek nieoczekiwanych strat, które mogą zostać poniesione przez bank. 

 

Współczynnik wypłacalności określany jest procentowo. Wskazuje on na możliwość ochrony za pomocą kapitałów własnych. Minimalna wartość omawianego współczynnika, która została przyjęta przez Międzynarodowy Komitet Nadzoru Bankowego wynosi 8 %. 

 

W polskim systemie prawa wartość współczynnika wypłacalności została określona w ustawie prawo bankowe. Zgodnie z jej art. 128 ust. 1 pkt 3 bank ma obowiązek utrzymywać współczynnik wypłacalności na poziomie co najmniej 8 %.  Należy podkreślić, iż ustawodawca określił na innym poziomie wymaganą wartość tego współczynnika dla banków rozpoczynających działalność operacyjną. Banki te powinny utrzymywać współczynnik wypłacalności na poziomie co najmniej 15 % przez pierwsze miesiące swojej działalności. Natomiast przez następne 12 miesięcy tej działalności -  co najmniej 12 %.

 

W Polsce istnieje obecnie 6 wag ryzyka, które przypisywane są odpowiednim aktywom 0%, 10%, 20%, 30%, 50%, 100%. Procentowe wagi ryzyka przypisane poszczególnym kategoriom aktywów określa Komisja Nadzoru Bankowego. Organ ten określa także sposób wyliczenia współczynnika wypłacalności. Sposób ten określony został w uchwale nr 4/2004 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 8 września 2004 r. w sprawie zakresu i szczegółowych zasad wyznaczania wymogów kapitałowych z tytułu poszczególnych rodzajów ryzyka oraz zakresu stosowania metod statystycznych i warunków, których spełnienie umożliwia uzyskanie zgody na ich stosowanie, sposobu i szczegółowych zasad obliczania współczynnika wypłacalności banku, zakresu i sposobu uwzględniania działania banków w holdingach w obliczaniu wymogów kapitałowych i współczynnika wypłacalności oraz określenia dodatkowych pozycji bilansu banku ujmowanych łącznie z funduszami własnymi w rachunku adekwatności kapitałowej oraz zakresu, sposobu i warunków ich wyznaczania. Zgodnie z § 11 tej uchwały współczynnik wypłacalności banku oblicza się w procentach jako pomnożony przez 100 ułamek, którego: