Wymogi skargi kasacyjnej
22.03.2012
Wymogi skargi kasacyjnej określone są w ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1965 r., Nr 43, poz. 296 z późn. zm.).
Skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Zgodnie więc z art. 126 § 1 k.p.c. powinna zawierać:
-
oznaczenie sądu, do którego jest skierowana, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
-
oznaczenie rodzaju pisma;
-
osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności;
-
podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
-
wymienienie załączników.
Ponadto w sprawach o prawa majątkowe skarga kasacyjna powinna zawierać oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia. Należy podkreślić, iż wartość przedmiotu zaskarżenia powinna być wskazana nawet wówczas, gdy dopuszczalność skargi kasacyjnej nie jest uzależniona od tej wartości. Wynika to z faktu, iż przepisy prawa nie przewidują wyjątków od tego wymogu.
Wskazanie przez stronę w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia, która prima facie nie ma oparcia w obiektywnych kryteriach dotyczących sposobu jej obliczenia, stanowi pozorne wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 3984 § 2 k.p.c. Oznacza to, iż skarga jest dotknięta brakiem formalnym, podlegającym uzupełnieniu na wezwanie przewodniczącego w trybie art. 130 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. (Postanowienie SN z dnia 9 kwietnia 2009 r., II UZ 7/09).
Skierowanie skargi kasacyjnej tylko do części kwestionowanego wyroku nie oznacza, iż wartość przedmiotu sporu ulega jakimkolwiek zmianom, a w szczególności, że ulega obniżeniu do wysokości odpowiadającej wartości przedmiotu zaskarżenia (Postanowienie SN z dnia 10 czerwca 2008 r., I PZ 14/08).
Do skargi kasacyjnej należy dołączyć także dwa jej odpisy przeznaczone do akt Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego, chyba że sam wniósł skargę.
Obowiązek dołączenia odpisu skargi dla Prokuratora Generalnego (art. 3984 § 2 k.p.c.) jest niezależny od obowiązku dołączenia takiego odpisu dla prokuratora, który zgłosił swój udział w sprawie (art. 60 § 1 i art. 128 k.p.c.) (Postanowienie SN z dnia 17 września 2008 r., I pZ 20/08).
Skarga kasacyjna powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części (art. 3984 § 1 pkt 1 k.p.c.).
Wskazując zakres zaskarżenia skarżący wyznacza granice zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe żądanej kontroli sądu.
Niewskazanie w części wstępnej skargi kasacyjnej, w jakim zakresie wyrok jest zaskarżony (w całości, czy w części), nie uzasadnia odrzucenia skargi, jeżeli we wnioskach skarżący domaga się "zmiany wyroku w całości" (art. 3984 § 1 pkt 4 k.p.c.) (Postanowienie SN z dnia 19 marca 2009 r., II UZ 9/09).
Skarga kasacyjna powinna zawierać przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie (art. 3984 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Kodeks postępowania cywilnego expressis verbis wskazuje podstawy, na których strona może oprzeć skargę kasacyjną. Są to:
-
naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;
-
naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Natomiast Prokurator Generalny może oprzeć skargę kasacyjną na powyższych podstawach, jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego, a Rzecznik Praw Obywatelskich - jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela. Z kolei Rzecznik Praw Dziecka - jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia praw dziecka (art. 3983 § 2 k.p.c.).
Warto zaznaczyć, iż podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.
Pod pojęciem podstawy skargi kasacyjnej rozumie się konkretne przepisy prawa, które zostały w niej wskazane z jednoczesnym stwierdzeniem, że wydanie wyroku nastąpiło z ich obrazą. W razie oparcia skargi kasacyjnej na podstawie art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c. konieczne jest przy tym, aby - poza naruszeniem przepisów procesowych - skarżący wykazał, iż konsekwencje wadliwości postępowania były tego rodzaju, że kształtowały lub współkształtowały wynik sprawy (Wyrok SN z dnia 4 marca 2010 r., I PK 186/09).
Skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany (art. 3984 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Wniosek ten wskazuje podjęcia jakiej decyzji skarżący oczekuje od sądu, który będzie rozstrzygał skargę kasacyjną. Należy podkreślić, iż wnioskiem tym sąd nie jest związany. Jedynie orzeczenie reformatoryjne może być wydane przez sąd kasacyjny po spełnieniu warunków określonych przepisami prawa, wyłącznie na wniosek skarżącego (art. 39816 k.p.c.).
Skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o przyjęcie do rozpoznania i jego uzasadnienie (art. 3984 § 2 k.p.c.).
Podlega odrzuceniu skarga kasacyjna zawierająca wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania, ale niezawierająca uzasadnienia takiego wniosku (art. 3986 § 2 i 3 w związku z art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c.) (Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2007 r., II UK 32/07).
Wymóg zamieszczenia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania związany jest z instytucją przedsądu. Zgodnie z art. 3989 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli:
-
w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne;
-
istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów;
-
zachodzi nieważność postępowania;
-
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Tagi: kasacja
Opinie naszych zadowolonych Klientów
