Urlop wypoczynkowy – nabycie prawa i wymiar urlopu
09.12.2011
Urlopy wypoczynkowe uregulowane są w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r.
kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.).
Nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego
Zgodnie z art. 152 § 1 k.p. każdemu pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego oraz płatnego urlopu wypoczynkowego.
Pracownik, podejmujący dodatkowe zatrudnienie, nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego z tytułu dodatkowej pracy (Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 1979 r., I PR 16/79).
Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu (art. 152 § 2 k.p.).
Jeżeli pracownik podejmuje pracę po raz pierwszy to w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Natomiast prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
Rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nie określony na mocy porozumienia stron z końcem roku kalendarzowego i zawarcie przez strony nowej umowy o pracę na czas określony od początku następnego roku kalendarzowego nie pozbawia pracownika prawa do urlopu wypoczynkowego w roku, w którym był on zatrudniony na czas określony również wówczas, gdy zmiana rodzaju umowy pozostawała w związku z zamierzonym przejściem pracownika na wcześniejszą emeryturę i zawarcie nowej umowy podyktowane było interesem pracownika (Wyrok SN z dnia 17 listopada 1983 r., I PRN 203/83).
Wymiar urlopu wypoczynkowego
Wymiar urlopu wypoczynkowego zależy od okresu zatrudnienia.
Zgodnie z art. 154 § 1 k.p. wymiar urlopu wynosi:
-
20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
-
26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Natomiast w przypadku, gdy pracownik zatrudniony jest w niepełnym wymiarze czasu pracy wymiar jego urlopu ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w art. 154 § 1 k.p. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym, ustalony na podstawie wskazanych wyżej przepisów nie może przekroczyć wymiaru określonego w art. 154 § 1 k.p.
Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy (art. 1541 § 1 k.p.).
Jeżeli pracownik pozostaje jednocześnie w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.
Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu w zakładzie pracy, w którym pracownik podjął dodatkowe zatrudnienie, nie wlicza się okresu trwającego zatrudnienia w innym zakładzie pracy (Uchwała SN z dnia 6 lutego 1979 r., V PZP 5/78).
Na podstawie art. 155 § 1 k.p. do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
-
zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata;
-
średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat;
-
średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat;
-
średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata;
-
szkoły policealnej - 6 lat;
-
szkoły wyższej - 8 lat.
Okresy nauki nie podlegają sumowaniu (art. 155 § 1 k.p.).
Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.
Natomiast w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:
-
u dotychczasowego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze;
-
u kolejnego pracodawcy - w wymiarze:
-
proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego;
-
proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym - w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Należy podkreślić jednak, iż jeżeli pracownik przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał
urlop w wymiarze wyższym niż wskazany wyżej, przysługuje mu u kolejnego pracodawcy
urlop w odpowiednio niższym wymiarze.
Łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.
Wymiar urlopu określony w pkt 2 ma odpowiednie zastosowanie także do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą. Ponadto przepis ten stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie:
-
urlopu bezpłatnego;
-
urlopu wychowawczego;
-
odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych;
-
tymczasowego aresztowania;
-
odbywania kary pozbawienia wolności;
-
nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Jeżeli jeden ze wskazanych wyżej okresów przypada po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar urlopu pracownika powracającego do pracy w ciągu tego samego roku kalendarzowego ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed rozpoczęciem tego okresu pracownik wykorzystał
urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze.
Przy ustalaniu wymiaru urlopu kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi zgodnie z art. 154 § 1 i 2 k.p. (art. 1552a § 1 k.p.)
Jeżeli chodzi natomiast o niepełny kalendarzowy miesiąc pracy to zaokrągla się go w górę do pełnego miesiąca. Jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca (art. 1552a § 3 k.p.).
Pracownikowi, który wykorzystał
urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje
urlop uzupełniający (art. 158 k.p.).
Tagi: urlop wypoczynkowy, urlop, prawo pracy, kodeks pracy
Opinie naszych zadowolonych Klientów