Umowa sponsoringu
16.01.2014
Umowa sponsoringu nie jest uregulowana przez przepisy polskiego prawa jest to tzw. umowa nienazwana.
sponsoring oznacza odpłatne przysporzenie majątkowe wyrażające się w pieniądzach, rzeczach lub usługach, dokonywane przez firmę, osobę prywatną, instytucję itp. (sponsora) na rzecz osoby fizycznej, organizacji, instytucji itp. (sponsorowanego), w celu wykonania przez niego czynności określonych w umowie sponsoringu.
Natomiast zgodnie z art. 65 Kodeksu cywilnego oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.
Z treści umowy wynika, iż umowa nazwana przez strony umową sponsoringu w rzeczywistości może zostać przez sąd zinterpretowana, jako umowa renty. Zgodnie z art. 903 Kodeksu cywilnego przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.
Niezależnie od tego czy przedmiotowa umowa w rzeczywistości jest umową sponsoringu czy też umową renty zasadnicze znaczenia ma czy nieopłacone kwoty wynikające z przedmiotowej umowy wchodzą w skład masy spadkowej.
Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego pawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
W skład spadku nie wchodzą prawa majątkowe ściśle związane z osobą zmarłego. W zakresie tego pojęcia znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jego indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne, uprawnienie do renty. Nie wchodzi w skład spadku np. roszczenie o rozwiązanie umowy przekazania gospodarstwa rolnego, które w chwili śmierci rolnika wygasa z uwagi na swój osobisty charakter (tak orzeczenie SN z 4 września 1998 r., II CKN 891/97, niepubl.; por. też uzasadnienie wyroku SN z 1 kwietnia 1998 r., II CKN 671/97, LexPolonica nr 332454, OSNC 1998, nr 11, poz. 182). Kwestia ta jest jednak sporna (odmienne stanowisko prezentuje M. Niedośpiał w glosie do cyt. orzeczenia SN z 1 kwietnia 1998 r., PiP 2000, nr 1, s. 107 i n.).
Nie sposób ocenić w niniejszej sprawie w sposób jednoznaczny jaki został zawarty stosunek pomiędzy stronami i czy wszedł on w skład masy spadkowej. W mojej ocenie może Pan argumentować w ten sposób, iż cała należność była płatna w dniu podpisania umowy a strona jedynie rozłożyła tą płatność na raty i w tym zakresie mamy do czynienia z konstrukcją zbliżoną do umowy pożyczki. W takiej sytuacji nie ulegałoby wątpliwości, iż przedmiotowa wierzytelność wchodzi w skład masy spadkowej i może domagać się Pan jej zapłaty.
W mojej ocenie zasadne byłoby zawezwanie drugiej strony do próby ugodowej przed sądem w celu przerwania biegu terminów przedawnienia a następnie wystąpienie z pozwem do sądu ale na razie o zapłatę tylko jednej zaległej raty w celu zminimalizowania ewentualnych kosztów w przypadku przegrania sprawy.
Tagi: renta, sponsoring
Opinie naszych zadowolonych Klientów
