Kara usunięcia z zajmowanego stanowiska jest jedną z najsurowszych kar przewidzianych w Ustawie o kuratorach sądowych. Zgodnie z art. 52 Ustawy o kuratorach sądowych kuratorzy zawodowi ponoszą odpowiedzialność porządkową albo dyscyplinarną za naruszenie obowiązków kuratora. Karami dyscyplinarnymi są: 

 

Katalog kar określony w art. 52 ust. 3 Ustawy o kuratorach sądowych został ułożony w taki sposób, że wymieniona w pkt 1 kara nagany jest karą najłagodniejszą, natomiast wymieniona w pkt 5 kara wydalenia ze służby kuratorskiej jest karą najsurowszą. Kara nagany stanowi wyraz negatywnej oceny zachowania kuratora lub aplikanta kuratorskiego, a ta ocena jest związana z naruszeniem przez nich określonych obowiązków. Jednocześnie to naruszenie obowiązków nie powinno być zbyt poważne

 

W przypadku orzeczenia kary usunięcia z zajmowanego stanowiska podstawowym problemem jest odpowiedź na pytanie, co ustawodawca miał na myśli, używając pojęcia „stanowisko”. Jest faktem, że art. 7 Ustawy o kuratorach sądowych ustala stopnie służbowe: kuratora zawodowego, starszego kuratora zawodowego i kuratora specjalisty; art. 36 Ustawy o kuratorach sądowych stanowi o funkcji kuratora okręgowego, ale jednocześnie w tym przepisie jest mowa o stanowisku kuratora okręgowego („Kuratorowi okręgowemu po upływie kadencji oraz zastępcy kuratora okręgowego po odwołaniu przysługuje prawo powrotu do pracy w zespole kuratorskiej służby sądowej, w którym pracował bezpośrednio przed powołaniem na stanowisko kuratora okręgowego”), a w art. 40 Ustawy o kuratorach sądowych wspomina się o stanowisku kierownika zespołu. Z uwagi na to należy uznać, że pojęcie „stanowisko” zostało użyte dla określenia funkcji kuratora okręgowego, jego zastępcy i kierownika zespołu. W literaturze pojawił się pogląd, że kara usunięcia z zajmowanego stanowiska dotyczy stopni służbowych i oznacza obniżenie tego stopnia (K. Gromek, Kuratorzy sądowi..., s. 237). Ten pogląd jest błędny, gdyż zostało już wskazane, iż ustawodawca wyraźnie posługuje się tym pojęciem dla określenia funkcji kuratora okręgowego, jego zastępcy oraz kierownika zespołu.

 

Kary usunięcia z zajmowanego stanowiska nie można zastosować wobec aplikanta kuratorskiego, gdyż nie zajmuje on żadnego stanowiska funkcyjnego. Jeżeli natomiast przyjąć, że karę tę można jednak orzec wobec aplikanta kuratorskiego, to wobec niego przekształcałaby się ona w karę wydalenia z pracy. To byłoby jednak sprzeczne z ustaloną w art. 52 ust. 3 Ustawy o kuratorach sądowych gradacją kar, zgodnie z którą usunięcie ze służby (zwolnienie z pracy) jest karą najsurowszą.

 

Reasumując w przypadku wymierzenia kary usunięcia ze stanowiska pracować w sądzie nadal Pan będzie mógł jednak nie na tym stanowisku jakie obecnie Pan zajmuje tj. zostanie Pan zdegradowany.