Wady budynku mieszkalnego
09.10.2013
W mojej ocenie w niniejszej sprawie mamy do czynienia zarówno z sprawą typowo cywilną, jak również z sprawą karną, dlatego też należy działać dwu torowo i wytoczyć zarówno proces cywilny, jak również zawiadomić organy ścigania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.
Odnosząc się do sprawy cywilnego. Zgodnie z art. 556 Kodeksu cywilnego sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).
Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana stanowi własność osoby trzeciej albo jeżeli jest obciążona prawem osoby trzeciej; w razie sprzedaży praw sprzedawca jest odpowiedzialny także za istnienie praw (rękojmia za wady prawne).
W doktrynie wskazuje się, że wadą istotną jest taka wada, która wyłącza normalne korzystanie z rzeczy. Wada fizyczna może polegać na takiej cesze rzeczy lub jej braku, która wywołuje:
-
zmniejszenie wartości rzeczy ze względu na cel w umowie oznaczony lub cel wynikający ze zwyczajnego przeznaczenia rzeczy,
-
zmniejszenie użyteczności rzeczy ze względu na cel wynikający ze zwyczajnego przeznaczenia rzeczy,
-
niekompletność.
Orzecznictwo i literatura na ten temat akcentują, że podstawowe znaczenie dla oceny wad mają względy funkcjonalne. Orzecznictwo bowiem w tej sprawie precyzuje, że zgodność z normą techniczną nie przesądza o niewadliwości (SN z 20 maja 1997 r., II CKN 115/97, oraz SN z 27 listopada 2003 r., IIII CK 115/02).
Jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.
Wadliwe wykonanie robót budowlanych stanowi również o nienależytym wykonaniu zobowiązania. Jeżeli zatem poniesie Pani na skutek tego szkodę, może dochodzić jej naprawienia na zasadach ogólnych (art. 471 i nast. K.c.). W takim razie musiałby Pani wykazać istnienie przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej, czyli w tym wypadku wadę, powstałą szkodę oraz związek przyczynowy. Takimi kosztami np. będzie opłata za wynajem innego domu na czas remontu, koszt przeprowadzki, etc.
Rolą kierownika budowy jest zorganizowanie budowy i dbanie o jej należyty przebieg pod względem zgodności z przepisami prawa, bezpieczeństwa i poprawności technicznej. Ta ostatnia nie zawsze jednak oznacza wysoką jakość oczekiwaną przez inwestora. Z opisu sprawy wynika, iż uchybienia w wykonaniu budynku są dosyć znaczne i w niniejszej sprawie można rozważyć odpowiedzialność cywilnoprawną kierownika budowy.
Natomiast na gruncie postępowania karnego należy wskazać, iż zgodnie z art. 286 Kodeksu karnego kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Wprowadzenie w błąd (tzw. oszustwo czynne) oznacza, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy, np. co do cech sprzedawanego towaru, okoliczności zawieranej transakcji. Środkiem użytym do wprowadzenia w błąd mogą być: słowo, pismo, fałszywe narzędzia, urządzenia techniczne itp. Działanie sprawcy musi się odnosić do okoliczności powodującej, że rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny (J. Skorupka, Wady oświadczenia woli w wybranych przestępstwach gospodarczych, PS 2000, nr 4, s. 38).
Tagi: rękojmia, wada istotna
Opinie naszych zadowolonych Klientów
