Termin płatności czynszu
24.09.2013
Zgodnie z Kodeksem cywilnym przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony
czynsz.
Zgodnie z art. 354 Kodeksu cywilnego dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom.
Sposób wykonania zobowiązania nie może prowadzić do szykanowania wierzyciela, dlatego też art. 354§1 Kodeksu cywilnego nakazuje dłużnikowi, aby zastosował taki sposób wykonania, który będzie zgodny z zasadami współżycia społecznego. Ocena, jaki sposób wykonania odpowiada temu wymaganiu, zależy m.in. od okoliczności konkretnego wypadku. Do zasad współżycia społecznego ustawodawca odwołuje się też w art. 56 i 65 Kodeksu cywilnego. Zasady te służą kształtowaniu się samej treści stosunku zobowiązaniowego i tym samym, aczkolwiek pośrednio, także wpływają na sposób wykonania zobowiązania. W komentowanym artykule chodzi jednak o zasady inne niż ostatnio wskazane. Przyjmuje się, że wykonanie zobowiązania w sposób odpowiadający omawianym zasadom to wykonanie zgodne z powszechnym odczuciem społecznym. Ich przejawem jest obowiązek lojalności dłużnika. Dlatego też uchybienie temu obowiązkowi, prowadzące do naruszenia słusznego interesu wierzyciela, może stanowić podstawę roszczenia odszkodowawczego (art. 471; por. też uchwałę SN z 29 lipca 1977 r., III CZP 54/77, LexPolonica nr 296134, OSPiKA 1978, nr 5, poz. 81).
Zgodnie, więc z obowiązującymi przepisami prawa zobligowany jest Pan do regulowania czynszu w terminie wskazanym w umowie. Ewentualną prośbę o przesunięcie terminu płatności należy wnosić w przed dzień terminu płatności. Proszę jednak pamiętać, iż Najemca nie ma obowiązku udzielenia odpowiedzi na skierowane do niego pismo.
Zgodnie z art. 101 Kodeksu postępowania cywilnego zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.
Pozwany nie daje powodu do wytoczenia sprawy, jeżeli jego postępowanie i postawa wobec roszczenia strony powodowej - oceniona zgodnie z doświadczeniem życiowym - usprawiedliwiają wniosek, że strona powodowa uzyskałaby zaspokojenie roszczenia bez wytoczenia powództwa (por. orz. SN z 25 maja 1936 r., C.III. 842/35, LexPolonica nr 354618, Zb.Orz. 1937, nr I, poz. 38, oraz z 18 kwietnia 1961 r., 4 CZ 23/61, LexPolonica nr 372093, OSPiKA 1962, nr 5, poz. 121 z notką K.P.).
W mojej ocenie Pana postawa wskazuje, iż wierzyciel nie ma powodu do kierowania sprawy na drogę postępowania sądowego i w takiej sytuacji sąd winien w całości kosztami postępowania obciążyć wierzyciela.
Tagi: czynsz, najem, koszty sądowe
Opinie naszych zadowolonych Klientów