Ustalenie istnienia stosunku najmu lokalu komunalnego
08.06.2013
Zgodnie z art. 11 Ustawy o gospodarce nieruchomościami z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.
Do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.
W art. 189 Ustawy o gospodarce nieruchomościami wprowadzono możliwość powierzenia zarządzania mieniem stanowiącym własność gminny jednostkom tworzonym w tym celu przez Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, pod warunkiem, iż zarządzenie będzie wykonywane przez osoby posiadające stosowne uprawnienia.
Termin zarządca nieruchomości odnosi się zarówno do osób fizycznych prowadzących działalność zawodową w tym zakresie, jak i do podmiotów gospodarczych (także osób prawnych) prowadzących działalność gospodarczą w zakresie zarządzania nieruchomościami.
Generalnie, zarządca troszczy się o utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym, a czasami także poprawia stan nieruchomości. Zatem odpowiada on za konserwacje, naprawy, remonty, utrzymanie czystości i porządku, odpowiednie dostawy prądu, wody, ciepła, gazu itp., opłacenie wszystkich rachunków, rozliczenie wszystkich użytkowników, przestrzeganie wszystkich przepisów dotyczących nieruchomości, zapłatę stosownych podatków itd. Ale może też wykonywać tylko niektóre z tych czynności. Zarządca może też troszczyć się o przychody osiągane z nieruchomości, pobierać je i egzekwować.
Towarzystwo Budownictwa Społecznego będące jedynie zarządcą nieruchomości nie ma uprawnień do zawierania, wypowiadania czy też potwierdzania umów jeżeli nie wynika to z jego umocowania. Wystosowane, więc wezwanie do TBSu będzie w mojej ocenie przekazane innemu podmiotowi. Jedyną możliwością potwierdzenia Pani prawa do zajmowanego lokalu jest wystąpienie z powództwem o ustalenie i jest to jedyna słuszna droga w niniejszej sprawie.
Po wejściu w życie Ustawy o ochronie praw lokatorów sprawy z zakresu najmu zostały przekazane sądom cywilnym, na chwile obecną nie ma możliwości aby w tym zakresie orzekały sądy administracyjne – jak było to pod rządami wcześniejszej ustawy.
Zgodnie z art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.
Interes prawny powoda jest przesłanką materialnoprawną powództwa o ustalenie. Stwierdzenie jego braku może nastąpić dopiero na etapie merytorycznego rozpatrywania sprawy i dlatego brak interesu prawnego powoduje oddalenie powództwa z powodu jego bezzasadności, a nie odrzucenie pozwu z powodu jego niedopuszczalności (por. post. SN z 16 kwietnia 2009 r., I CZ 15/09, LexPolonica nr 2817843; wyr. SN z 18 czerwca 2009 r., II CSK 33/09, LexPolonica nr 2046958, OSNC-ZD 2010, nr B, poz. 47). Tego rodzaju oddalenie powództwa jednak nie wyklucza ponownego, skutecznego jego wytoczenia, jeżeli interes prawny powoda powstanie.
Tagi: najem, umowa najmu
Opinie naszych zadowolonych Klientów
