Odwołanie od decyzji ZUS
31.05.2013
W niniejszej sprawie nie jest właściwe wniesienie pozwu do sądu przeciwko
zus lecz rozważenie wniesienie odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do Sądu Okręgowego za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. Jeżeli Zakład uzna
odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
Jeżeli
odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem.
Odnosząc się natomiast do metrum sprawy to zgodnie z treścią art. 58 Kodeksu cywilnego czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana.
W przeszłości podobne sytuacje były przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego i tak w wyroku w sprawie III UK 89/2005 orzeczono, iż ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być, w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu (art. 58 § 3 kc w związku z art. 300 kp).
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd Najwyższy wskazał, że skoro przyczyną nieważności umowy o pracę jest jej zawarcie w celu obejścia prawa, to nie można uznać, że jest nią również pozorność. Czynność zmierzająca do obejścia prawa nie może bowiem być jednocześnie czynnością pozorną, z tego względu, że pierwsza zostaje rzeczywiście dokonana, druga zaś jest jedynie symulowana. Skoro umowa o pracę była przez wnioskodawczynię rzeczywiście wykonywana, to wyjaśnienia wymaga, czy zawarcie umowy o pracę było czynnością prawną podjęta w celu obejścia prawa. Na szczególną uwagę zasługuje stwierdzenie Sądu Najwyższego, że nie można uznać za obejście prawa sytuacji, w której umowa o pracę została zawarta w celu skorzystania z wysokich zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Skorzystanie z ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym jest, zdaniem Sądu Najwyższego, legalnym celem zawarcia umowy o pracę.
Na możliwość kwestionowania na tejże podstawie wysokości wypłacanych świadczeń przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również Sąd Najwyższy w wyroku II UZP 2/2005 gdzie orzekł, iż w ramach art. 41 ust. 12 i 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 1998 r. Nr 137 poz. 887 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych może zakwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa (art. 58 kc).
W mojej ocenie sprawa jest dyskusyjna i w niniejszej sprawie istnieją szanse na wygranie sprawy przez sądem. Wynagrodzenie na zajmowanym stanowisku pracy nie było rażąco wygórowane i nie odbiegało od stawek osób na podobnych stanowiskach dlatego obniżenie tego wymiaru do minimum nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa.
Tagi: sąd pracy, odwołanie, zus
Opinie naszych zadowolonych Klientów
