Założenie firmy przez cudzoziemca w Polsce
14.01.2013
Poruszone przez Panią zagadnienie zostało uregulowane w Ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów w tym zakresie.
Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
W rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej osobami zagranicznymi są osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa polskiego oraz osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które mają siedzibę za granicą (art. 5 pkt 2 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).
Z takich samych praw jak obywatele polscy korzystają także obywatele państw niebędących członkami Unii Europejskiej i nienależących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którzy otrzymali zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Polski (art. 64 ustawy o cudzoziemcach) lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich (art. 65 ustawy o cudzoziemcach) albo zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z innymi okolicznościami (art. 53 ust. 1 pkt 7, 13 i 14 ustawy o cudzoziemcach), bądź którym na podstawie ustawy z 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1472 ze zm.) udzielono ochrony przez wyrażenie zgody na pobyt tolerowany (art. 97-105) lub przez nadanie statusu uchodźcy (art. 13-38) albo udzielenie ochrony czasowej (art. 106-118). Każda z tych sytuacji jest co prawda różna, gdy chodzi o status cudzoziemca, lecz z punktu widzenia uprawnienia do wykonywania działalności gospodarczej w Polsce jest tożsama.
W trzeciej grupie osób zagranicznych znajdują się pozostałe osoby zagraniczne, tzn. niezaliczone do pierwszej lub drugiej grupy. Praktycznie rzecz biorąc, chodzi o osoby zagraniczne będące osobami prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które nie mają siedziby na terytorium Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. W stosunku do nich prawo polskie wprowadziło ograniczenie w wyborze form organizacyjno-prawnych działalności gospodarczej w Polsce. Wybór może dotyczyć wyłącznie formy spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej, spółki z o.o. i spółki akcyjnej bądź też polegać na przystępowaniu do takich spółek oraz na obejmowaniu lub nabywaniu ich udziałów lub akcji, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Nie wpływa to jednak na wyłączenie wobec tych podmiotów możliwości podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w Polsce w ogóle.
W chwili obecnej w związku, iż Pani nie zamieszkuje na stałe w Polsce nie ma przesłanek do udzielenia Pani mężowi zezwolenia na zamieszkanie w Polsce i tym samym może on prowadzić działalność jedynie w formie spółek wymienionych w ustawie. Cudzoziemcy najczęściej wybierają formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przy czym nie ma przeciwwskazań aby spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została powołana do życia tylko przez jednego wspólnika - cudzoziemca.
Tagi: firma, spółka, cudzoziemiec
Opinie naszych zadowolonych Klientów
