Domniemanie doręczenia nakazu zapłaty
18.12.2012
W chwili obecnej w skutek wydania przeciwko Pani prawomocnego nakazu zapłaty zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela.
Wcześniej jak wynika z okoliczności sprawy został wydany
nakaz zapłaty. W nakazie zapłaty nakazuje się pozwanemu, żeby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia tego nakazu zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo w tym terminie wniósł sprzeciw do sądu.
Pismo zawierające sprzeciw wnosi się do sądu, który wydał
nakaz zapłaty, a w przypadku nakazu wydanego przez referendarza sądowego - do sądu, przed którym wytoczono powództwo. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości, czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.
W pierwszym piśmie procesowym powód zobowiązany jest do wskazania adresu zamieszkania pozwanego, na który to adres sąd dokonuje doręczenia nakazu zapłaty. W Pani sprawie powód wskazał Pani nieaktualny adres zamieszkania, zaś sąd zastosował tzw. domniemanie doręczenia nakazu zapłaty.
W razie niemożności doręczenia nakazu zapłaty w sposób wskazany w kodeksie postępowania cywilnego, pismo przesłane za pośrednictwem operatora publicznego lub innego operatora pocztowego należy złożyć w placówce pocztowej tego operatora, a doręczane w inny sposób - w urzędzie właściwej gminy, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania adresata lub w oddawczej skrzynce pocztowej ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono, oraz z pouczeniem, że należy je odebrać w terminie siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia. W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć.
Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma, doręczenie uważa się za dokonane. Podobnie przyjmuje się za doręczone pismo niepodjęte a prawidłowo dwukrotnie awizowane tzw. domniemanie doręczenia.
Jak słusznie jednak wskazał Sąd Najwyższy w sprawie III PRN 47/67 skuteczność zastępczego doręczenia, o którym mowa w § 1 i 2 art. 139 kpc uzależniona jest od podstawowego warunku, jakiemu winno odpowiadać pismo sądowe, a mianowicie że adres osoby do której jest skierowane jest prawidłowy. Przepis ten bowiem zakłada, że adresat mieszka pod wskazanym adresem, a jedynie zachodzi niemożność doręczenia mu pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzednich.
Skoro więc nigdy nie doręczono Pani nakazu zapłaty w sposób wskazany w przepisach
termin do wniesienia sprzeciwu nie zaczął dla Pani biec i może tego dokonać Pani w każdej chwili, załączając jednocześnie do sprzeciwu dowodu potwierdzające zmianę miejsca zamieszkania.
Wraz z sprzeciwem do nakazu zapłaty należy wnieść zażalenie na postanowienie sądu nadające nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności oraz wskazać pełnomocnika dla doręczeń na terenie kraju.
Nadmienię, iż wniesienie sprzeciwu w Pani sprawie jest w pełni uzasadnione bowiem powód dochodzi należności przedawnionej i sprawę można wygrać.
Tagi: nakaz zapłaty, sprzeciw od nakazu zapłaty, termin
Opinie naszych zadowolonych Klientów
