Stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego
06.02.2016
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 3 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub zasady ich ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 par. 1 kodeksu pracy.
Punktem sporu w niniejszej sprawie jest to czy Program Dobrowolnych Odejść stawi akt prawa powszechnego oraz prawa autonomicznego na który wskazuje się w art. 21 ust.1 pkt. 3 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2015 roku wydanego w sprawie I SA/Gd 587/15 wyjaśnił, iż warunkiem uznania odszkodowania za zwolnione w oparciu o regulację zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. jest to, aby źródłem otrzymanego odszkodowania był przepis ustawy lub aktu wykonawczego wydanego na jej podstawie. Dodatkowo, akt normatywny rangi ustawowej lub podustawowej ma być źródłem mającym charakter bezpośredni w tym sensie, że musi wprost określać zasady ustalania odszkodowania lub jego wysokość. Zatem dla zastosowania zwolnienia, o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie jest wystarczające, aby przepisy ustawy lub aktu podustawowego, były podstawą zawarcia porozumienia, w oparciu o które dochodzi do wypłaty odszkodowania.
W orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie podkreślano, że wszelkie przepisy dotyczące ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechnego podatkowania, należy interpretować w sposób ścisły, przede wszystkim przy pomocy reguł wykładni językowej. Ten rodzaj wykładni pozwala bowiem na zrozumienie interpretowanej normy w taki sposób, aby ustalona w niej ulga podatkowa miała zastosowanie wyłącznie w sytuacjach w niej przewidzianych. Tytułem przykładu można przywołać wyrok WSA w Gdańsku z 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 257/14, wyrok NSA z 15 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 344/12, wyrok NSA z 29 listopada 2013 r., sygn akt II FSK 2996/11, wyrok NSA z 8 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2201/12 (wszystkie orzeczenia dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Skoro ustawodawca przyjął, że zwolnieniem od podatku dochodowego objęte są tylko te otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych, to nieuprawnione jest rozszerzanie katalogu odszkodowań na takie świadczenia, które nie pozostają w bezpośrednim związku z przepisami aktów normatywnych.
W mojej ocenie stanowisko organu skarbowego jest zasadne albowiem odprawa wypłacona pracownikowi na podstawie porozumienia stron nie jest zwolnione z PIT. Jak słusznie zauważa organ skarbowy interpretacja indywidualna dotyczyła odpraw wypłacanych na podstawie porozumienia pracodawcy ze związkami zawodowymi a nie na podstawie programu dobrowolnych odejść.
Jeżeli pomimo powyższej opinii prawnej zdecyduje się Pan na wniesienie odwołania informuję, iż odwołanie składa Pan w terminie 14 dni od daty odbioru decyzji do Izby Skarbowej za pośrednictwem organu, który decyzję wydał. Odwołanie może zostać złożone przez pełnomocnika, pełnomocnictwo nie wymaga żadnej szczególnej formy.
Tagi: nadpłata podatku, podatek dochodowy
Opinie naszych zadowolonych Klientów