Zobowiązanie cudzoziemca do powrotu
15.02.2015
Zgodnie z art. 127 Kodeksu postępowania administracyjnego od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie
odwołanie tylko do jednej instancji. Właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Organem właściwym do rozpoznania odwołania od decyzji zobowiązującej cudzoziemca do powrotu jest Szef Do Spraw Cudzoziemców.
Z przepisu art. 63 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego wynika, że
odwołanie powinno zawierać żądanie strony odwołującej się. Nie jest jasne, czy w związku z tym
odwołanie powinno zawierać żądanie uchylenia zaskarżonej decyzji przez organ odwoławczy i wydania decyzji przewidzianej w art. 138 Kodeksu postępowania administracyjnego, czy tylko żądanie ponownego rozpatrzenia sprawy rozstrzygniętej zaskarżoną decyzją nieostateczną. Należy przyjąć, że
odwołanie powinno przynajmniej określać zaskarżoną decyzję, bowiem jest ono środkiem zaskarżania decyzji nieostatecznych, a nie jedynie wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej taką decyzją. W odwołaniu powinno być zatem wyrażone niezadowolenie strony z wydanej decyzji, co może przejawiać się zarówno w żądaniu uchylenia decyzji nieostatecznej, jak i w żądaniu ponownego rozpatrzenia sprawy załatwionej taką decyzją. W doktrynie przyjmuje się, że ze zdania pierwszego i drugiego komentowanego przepisu wynika, iż "odwołanie nie wymaga żadnego uzasadnienia ani nawet wskazania, w jakim zakresie i w jakim kierunku odwołujący się żąda zmiany decyzji" (E. Iserzon (w:) Komentarz, 1970, s. 226).
Zgodnie natomiast z art. 303 Ustawy o cudzoziemcach decyzji o zobowiązaniu do powrotu nie wydaje się m.in. w sytuacji, gdy zachodzą przesłanki do udzielenia cudzoziemcowi zgody na pobyt humanitarny lub zgody na pobyt tolerowany.
Zgodnie z art. 348 Ustawy o cudzoziemcach cudzoziemcowi udziela się zgody na pobyt ze względów humanitarnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zobowiązanie go do powrotu naruszałoby jego prawo do życia rodzinnego lub prywatnego, w rozumieniu przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.
W bogatym orzecznictwie przedmiotu wskazuje się, iż również związek konkubencki mieści się w pojęciu prawa do życia rodzinnego. Należy jednak zauważyć, iż w postępowaniu administracyjnym byliście Państwo bierni nie powołano ani jednego świadka na okoliczność Państwa związku czy też dowodów z dokumentów np. postanowienia Sądu Rejonowego niezbędnego do zawarcia związku małżeńskiego. W odwołaniu należy wnieść o ponowne rozpoznanie sprawy i jednocześnie należy powołać dowody na okoliczność, iż wykonanie decyzji naruszyłoby prawo do życia rodzinnego Pana narzeczonej a docelowo uzupełnić jak najszybciej materiał dowodowy o aktualny akt małżeństwa. Jeżeli postępowanie odwoławcze będzie prowadzone w sposób prawidłowy to nie widzę przeszkód, aby Pana żona uzyskała zezwolenie na pobyt czasowy.
Jednocześnie wskazuję, iż istnieje możliwość zlecenia nam prowadzenia całego postępowania tj. wniesienia odwołania oraz doprowadzenia do uzyskania przez Pana narzeczoną zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na związek małżeński.
Tagi: cudzoziemiec, odwołanie
Opinie naszych zadowolonych Klientów