Przedawnienie nakazu zapłaty
07.04.2014
Zgodnie z art. 125 Kodeksu cywilnego roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.
Przy czym należy mieć na uwadze, iż bieg terminu przedawnienia może ulegać przerwaniu poprzez czynności podejmowane zarówno przez wierzyciela jak i dłużnika. W Pana sprawie na szczególną uwagę zasługuje art. 123 par. 1 pkt. 1 Kodeksu cywilnego - bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.
Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w sprawie I ACa 537/13 bieg przedawnienia roszczenia przerywa złożenie wniosku o wszczęcie i prowadzenie egzekucji, jest to bowiem czynność podjęta przed organem powołanym do egzekwowania roszczeń danego rodzaju bezpośrednio w celu zaspokojenia roszczenia. Nawet jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego wystąpiły uchybienia nie powoduje to zniweczenia skutku złożenia wniosku o egzekucję świadczenia i prowadzenia tej egzekucji.
Skoro więc przedmiotowy
nakaz zapłaty został wydany w roku 1999 a następnie kolejno w latach 2002, 2011 i 2014 była wszczynana egzekucja to roszczenie objęte tym nakazem nie uległo przedawnieniu w całości. Najwcześniej ulegnie ono przedawnieniu w roku 2024 pod warunkiem, iż do tej daty wierzyciel nie podejmie żadnych czynności w sprawie. Natomiast bez wątpienia roszczenie wierzyciela uległo przedawnieniu w całości tj. odsetki naliczone od roku 2008 względnie 2011. W celu ustalenia tejże daty konieczne jest precyzyjne ustalenie czy pomiędzy umorzeniem egzekucji w 2011 roku a jej ponownym wszczęciem w 2014 minęły 3 lata czy też nie minęły.
W chwili obecnej w mojej ocenie należy wnieść pozew przeciwegzekucyjny. Zgodnie z art. 840 Kodeksu postępowania cywilnego dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.
Artykuł 840 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania cywilnego stwarza więc podstawę do zwalczania tytułu wykonawczego w przypadku, gdy już po powstaniu tytułu egzekucyjnego zaszły zdarzenia prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania lub zdarzenia, wskutek których zobowiązanie nie może być egzekwowane. Na podstawie regulacji materialnoprawnych w literaturze rozróżnia się zdarzenia zależne od woli stron (np. spełnienie świadczenia, potrącenie) oraz niezależne od woli stron (m.in.
przedawnienie roszczenia, niemożność świadczenia wskutek okoliczności, za które dłużnik nie odpowiada). Por. np. uchwała SN z dnia 14 października 1993 r., III CZP 141/93, OSNC 1994, nr 5, poz. 102; uchwała SN z dnia 30 lipca 1974 r., III CZP 44/74, OSNC 1975, nr 5, poz. 78.
Tagi: nakaz zapłaty, przedawnienie
Opinie naszych zadowolonych Klientów
