Odpowiedzialność cywilnoprawna księgowej, rozwiązanie umowy o pracę z księgową
21.11.2012
Ustawa o rachunkowości nakłada odpowiedzialność za błędy w księgach rachunkowych na kierownika jednostki, tj. osobę lub organ uprawniony do zarządzania spółką. W sytuacji gdy kierownikiem jednostki jest organ spółki, odpowiedzialność rozkłada się na wszystkich jego członków.
Warto wskazać, że regulacja art. 77 ustawy rozszerza zakres odpowiedzialność za nierzetelne prowadzenie ksiąg rachunkowych, prowadzenie ich w sposób sprzeczny z przepisami ustawy lub ich nieprowadzenie pomimo takiego obowiązku na każdego, kto dopuszcza się takiego działania lub zaniechania. Zatem, nie tylko kierownik jednostki odpowiada za powstałe nieścisłości czy omyłki w księgach rachunkowych, ale także osoba odpowiedzialna w spółce za ich prowadzenie, czyli np. główna księgowa lub zewnętrzne biuro rachunkowe.
Należy zwrócić uwagę, że główny księgowy, jeżeli został zatrudniony na podstawie umowy o pracę, ponosi również odpowiedzialność wobec pracodawcy z tytułu niewłaściwego wykonania obowiązków służbowych na gruncie przepisów kodeksu pracy. W świetle bowiem art. 114 Kodeksu pracy, nie tylko niewykonanie obowiązków pracowniczych, ale również ich niewłaściwe wypełnienie z winy pracownika skutkuje odpowiedzialnością materialną po stronie pracownika. Omawiana regulacja nie znajduje natomiast zastosowania w sytuacji, jeżeli pracodawca lub inna osoba miały swój udział w powstaniu albo zwiększeniu szkody, czyli np. gdy pracownik działał na wyraźne polecenie pracodawcy.
Wysokość odpowiedzialności uzależniona jest od umowy łączącej strony oraz od winy pracownika (umyślna, nieumyślna). Umowa o odpowiedzialności pracownika nie może kształtować jego praw w sposób mniej korzystny niż wynika to z przepisów Kodeksu pracy - art. 18 Kodeksu pracy.
Pracownik nie ponosi ryzyka związanego z działalnością pracodawcy, a w szczególności nie odpowiada za szkodę wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka.
Odnosząc się do Pani pytania w sprawie zwolnienia lekarskiego to w pierwszej kolejności proszę pamiętać, iż zgodnie z art. 41 Kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Rozwiązanie umowy w chwili obecnej z pracodawcą pozwoli Pani na płynne przejście do nowego pracodawcy w przypadku znalezienia pracy, natomiast daje Pani mniejszą gwarancję co do ewentualnego wynagrodzenia w przypadku nie znalezienia pracy. W tej materii decyzja musi zostać podjęte przez Panią gdyż nie ma tutaj lepszego czy też gorszego rozwiązania.
Natomiast zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę. Prawo do zasiłku chorobowego, gdy niezdolność powstała w czasie ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie po jego ustaniu, za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego ustala i zasiłek ten wypłaca oddział ZUS, właściwy według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej do zasiłku.
Zasiłek chorobowy przysługuje również, gdy niezdolność do pracy powstanie po ustaniu zatrudnienia (ubezpieczenia chorobowego). Jednak wówczas warunkiem otrzymania zasiłku jest powstanie tej niezdolności do pracy nie później niż w ciągu 14 dni od ustania zatrudnienia i trwanie tej niezdolności bez przerwy co najmniej 30 dni.
Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu zatrudnienia nie może być wyższa od kwoty 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych. Możliwe, iż w związku z przedmiotowym ograniczeniem mniej korzystne będzie dla Pani przebywanie na zasiłku chorobowym po ustaniu stosunku pracy.
Tagi: umowa o pracę, l4
Opinie naszych zadowolonych Klientów
