Zasady wycinki drzew na działce regulują przepisy ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. W art. 83 Ustawy o ochronie przyrody przewidziano obowiązek uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew. Zezwolenie to wydawane jest w formie decyzji administracyjnej przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek właściciela nieruchomości. Jeżeli nieruchomość, na której rosną drzewa, wpisana jest do rejestru zabytków, usunięcie drzewa powinno poprzedzać uzyskanie zezwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków.

 

 

Jak słusznie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie II SA/Po 60/2011 W praktyce wątpliwości co do tego, czy wycięte drzewo osiągnęło graniczny wiek, o którym mowa w przepisie art. 83 ust. 6 pkt 4 ustawy o ochronie przyrody będą występowały w sytuacji określenia wieku drzewa z niewielkim marginesem błędu (np. w poprzednim stanie prawnym określenie wieku drzewa nieznacznie ponad 5 lat, a w nowym stanie prawnym nieznacznie ponad 10 lat). W konsekwencji niezbędne wydaje się poczynienie poniższego zastrzeżenia. Tutejszy Sąd podziela stanowisko orzecznictwa, iż dla wymierzenia kary administracyjnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia niezbędne jest jednoznaczne ustalenie wieku usuniętych drzew, zaś badanie wieku drzewa co do zasady wymaga wiadomości specjalnych. Niewątpliwie strona, która nie posiada wiedzy specjalistycznej, ma również prawo żądać weryfikacji ustaleń organu w zakresie wieku drzew z uwagi na możliwość zastosowania wobec niej dolegliwej sankcji. Za niedopuszczalne należy uznać oparcie się, przy ustalaniu kary pieniężnej za wycięcie drzew, na ustaleniach poczynionych przez pracowników organu administracji odnośnie wieku wyciętych drzew bez możliwości weryfikacji prawidłowości wyciągniętych przez nich wniosków.

 

W Pani sprawie spór pojawił się na tle określenia stron niniejszego postępowania. Zgodnie z art. 89 Kodeksu postępowania administracyjnego organ administracji publicznej przeprowadzi, z urzędu lub na wniosek strony, w toku postępowania rozprawę, w każdym przypadku gdy zapewni to przyspieszenie lub uproszczenie postępowania lub gdy wymaga tego przepis prawa. 

 

Zgodnie z art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.  Podstawowe znaczenie dla wykładni komentowanego przepisu ma pojęcie interesu prawnego. W świetle klasycznych koncepcji doktrynalnych interes prawny jest jedną z trzech relacji - obok publicznego prawa podmiotowego oraz interesu faktycznego - jakie mogą powstać między organem administracji a podmiotem administrowanym.

 

Interes prawny jest kwalifikowanym interesem faktycznym. Interes prawny wynika z określonego przepisu prawnego, odnoszącego się wprost do sytuacji danego podmiotu. Interes prawny pojawia się wówczas, gdy istnieje związek między obowiązującą normą prawa materialnego a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegający na tym, że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację tego podmiotu w zakresie prawa materialnego (wyrok NSA z 2 czerwca 1998 r., IV SA 2164/97 - LexPolonica nr 2089170). 

 

 

W mojej ocenie sąsiad posiadał interes faktyczny w niniejszej sprawie i dlatego na jego wniosek wszczęto postępowanie w sprawie wycinki drzew bez pozwolenia, jednak nie posiada on interesu prawnego w niniejszym postępowaniu i nie może być stronę tego postępowania.