Autorskie prawa majątkowe
17.06.2012
Zgodnie z art. 1 ust. 1 przedmiotem Prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności zaś przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe (art. 1 ust. 2 pkt 1). Nie ma więc wątpliwości, iż przedmiotem prawa autorskiego może być także mapa.
Twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzenia nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (zob. wyrok SA w Katowicach z 16.01.2001 r., I ACa 1043/00, „Wokanda”, Nr 7-8/2002). Ochrona praw autorskich służy twórcy w stosunku do każdego, kto prawa te narusza, czyli osoby, która wkroczyła w zakres monopolu eksploatacji utworu bez zgody uprawnionego lub zezwolenia wynikającego z ustawy (wyrok SN z 26.06.2003 r., V CKN 411/01, OSNC Nr 9/2004, poz. 144). Jest to ochrona bezwzględna, niezależna od tego, czy twórcę i naruszyciela praw autorskich wiąże jakikolwiek stosunek obligatoryjny mający swoje źródło w innych zdarzeniach niż naruszenie praw autorskich. Wykorzystanie dzieła bez zgody autora stanowi naruszenie jego autorskich praw majątkowych (wyrok SA w Warszawie z 02.10.1996 r., I ACa 2/96, OSA Nr 4/1997, poz. 28).
Zgodnie z art. 17 Ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. W związku z brakiem zapisu o przeniesieniu majątkowych prawa autorskich na zamawiającego nie ulega wątpliwości, iż prawa te należą nadal do Pana.
Jednakże zgodnie z treścią art. 65 Ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych w braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji. Poprzez udzielenie licencji rozumie się upoważnienie przez twórcę do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania.
Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna).
Przy czym jedynie umowa licencyjna wyłączna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 marca 2002 r. w sprawie V CKN 830/2000 o ile, zgodnie z art. 53 i art. 67 ust. 5 ustawy o prawie autorskim, zarówno umowa o przeniesieniu autorskich praw majątkowych jak i tzw. umowa licencyjna wyłączna wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności a zatem prawa te nie mogły być przeniesione umową stron z dnia 1 lutego, która swoim tekstem ich nie obejmuje, o tyle, tak zwana licencja niewyłączna, przewidziana w art. 67 ust. 2 ustawy nie wymaga formy szczególnej i może być udzielona nawet w sposób dorozumiany (art. 60 k.c.).
Wobec przedmiotowych uregulowań niestety nie może Pan podjąć działań opisanych w pytaniu, gdyż zamawiający korzysta w sposób dozwolony z zamówionego dzieła. W mojej ocenie w niniejszej sprawie pozostaje droga cywilna mająca na celu uzyskanie wynagrodzenia od zamawiającego, jednocześnie informuję, iż w ramach świadczonych usług zajmujemy się również windykacją należności.
Tagi: prawa autorskie, majątkowe prawa autorskie, ustawa prawo autorskie
Opinie naszych zadowolonych Klientów
