Założenie działalności gospodarczej przez cudzoziemca
17.05.2012
Poruszone przez Panią kwestie w zakresie zakładania działalności gospodarczej przez cudzoziemca w Polsce zostały uregulowane w Ustawie z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów w tym zakresie.
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Zgodnie z art. 13 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej obywatele Azerbejdżanu mogą prowadzić działalność gospodarczą w Polsce jeżeli spełnią jeden z poniższych wymogów:
-
Posiadają zezwolenie na osiedlenie się - art. 13 pkt. 2 ust. 1a
-
Posiadają zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich - art. 13 pkt. 2 ust. 1b
-
Posiadają zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone jako członkowi rodziny cudzoziemca w celu połączenia z rodziną - art. 13 pkt. 2 ust. 1c
-
Posiadają zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z posiadaniem zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE udzielonego przez inne państwo - art. 13 pkt. 2 ust. 1c
-
Przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia lub kontynuacji stacjonarnych studiów wyższych lub stacjonarnych studiów doktoranckich na tym terytorium, zwanych dalej „studiami”, także w przypadku gdy podjął studia na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które zamierza kontynuować lub uzupełnić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - art. 13 pkt. 2 ust. 1c
-
Korzystają z ochrony czasowej - art. 13 pkt. 2 ust. 2
-
Posiadają ważną Kartę Polaka - art. 13 pkt. 2 ust. 3
Cudzoziemcy inni niż wymienieni powyżej mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
Mając na uwadze powyższe nie może Pani założyć w Polsce jednoosobowej działalności gospodarczej a konieczne będzie założenie np. spółki z ograniczoną odpowiedzialności podlegającej rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest samodzielnym podmiotem posiadającym osobowość prawną. Jest to najczęściej występująca forma spółki kapitałowej. Zasady funkcjonowania sp. z o.o. są uregulowane w Kodeksie spółek handlowych.
Spółka z o.o. może posiadać jednego lub większą liczbę wspólników, którymi mogą zostać osoby fizyczne lub osoby prawne, czyli np. inne spółki. Jedynym wyjątkiem jest przepis mówiący, że jednoosobowa spółka z o.o. nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową sp. z o.o. Należy podkreślić, iż ograniczenie to odnosi się wyłącznie do momentu tworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Natomiast już po zarejestrowaniu spółki z o.o. nie istnieją już jakiekolwiek przeszkody, żeby jej jedynym wspólnikiem nie mogła zostać inna jednoosobowa sp. z o.o., co można osiągnąć np. poprzez przeniesienie udziałów. Oznacza to często, że sp. z o.o. bywa tworzona przez dwóch wspólników, a po rejestracji jeden z nich przenosi swoje udziały na drugiego, który wtedy sam posiada jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Możliwe jest więc istnienie jednoosobowej spółki z o.o., której jedynym wspólnikiem jest inna jednoosobowa sp. z o.o.
Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością musi być zawarta w formie aktu notarialnego. Wspólnicy (wspólnik) muszą wnieść wkłady na pokrycie całego kapitału zakładowego przed rejestracją spółki (minimum 5 000 złotych) – w pieniądzu lub w naturze (aport) – a jeżeli udział ma być obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżka ta także powinna zostać wniesiona. W spółce powinien zostać ustanowiony Zarząd, który może się składać z jednej lub większej ilości członków – osób fizycznych, które mogą zarówno być obywatelami polskimi, jak i cudzoziemcami.
Proszę jednak pamiętać, iż założenie spółki nie gwarantuje Pani, iż po minięciu zezwolenia na zamieszkanie udzielonego z względu na abolicję otrzyma Pani kolejne. Zgodnie bowiem z Ustawą o cudzoziemcach
zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony zostaje udzielone osobie która prowadzi działalność gospodarczą na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie w Rzeczypospolitej Polskiej, korzystną dla gospodarki narodowej, a w szczególności przyczyniającą się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy.
Zwrot „w szczególności” zawarty w art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach przesądza jedynie o przykładowym wyliczeniu cech działalności gospodarczej prowadzonej przez cudzoziemca Takie przykładowe wyliczenie cech działalności gospodarczej wskazuje, iż nie jest wystarczające prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej, ale chodzi o prowadzenie działalności gospodarczej w taki sposób lub w takim rozmiarze, że ma to znaczenie dla gospodarki narodowej.
Przepisy ustawy o cudzoziemcach z dnia 13 czerwca 2003 r. (Dz. U. 2003 r. Nr 128 poz. 1175) nie wskazują, że działalnością korzystną dla gospodarki jest działalność, której efektem jest osiąganie dużych zysków. Przepis art. 53 ust. 1 pkt 2 przykładowo wylicza, że działalnością korzystną dla gospodarki jest działalność przyczyniająca się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy.
Jednakże z względu, iż spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada odrębny byt prawny może się Pani starać o zezwolenie na pracę w tejże spółce i na tej podstawie ubiegać się o
zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony.
Tagi: abolicja, cudzoziemiec, firma, działalność gospodarcza, ceidg, zezwolenie na zamieszkanie
Opinie naszych zadowolonych Klientów