Naruszenie praw autorskich
20.03.2012
Zgodnie z art. 65 Kodeksu cywilnego oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.
Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 września 2008 roku bez względu na to, jak określi się potrzebę wykładni czynności prawnych, w każdym przypadku, kiedy strony czynności prawnej podają sprzeczne znaczenia swoich oświadczeń woli, sąd nie może uchylić się od wykładni tych oświadczeń z powołaniem się na jasne, jednoznaczne brzmienie pisemnej umowy. W procesie wykładni umów nastawionej na ustalenie zgodnego zamiaru i celu jaki chcą osiągnąć strony, podlegają także uwzględnieniu okoliczności towarzyszące złożonym oświadczeniom woli. Wynika to łącznie z treści § 1 i 2 art. 65 KC. Poza tekstem umowy, uwzględnieniu podlegają także okoliczności, jakie zaszły przed złożeniem oświadczenia woli, jakie towarzyszyły złożeniu oświadczenia woli jak i te, które zaszły później o ile pozwolą ustalić, jaki był zgodny zamiar stron i cel zawartej umowy.
W mojej ocenie wobec jednoznacznego sformułowania umowy, iż wynagrodzenie obejmuje opłatę za zeskanowanie zdjęć nie można uznać, iż było to również wynagrodzenie z tytułu wykorzystania przedmiotowych zdjęć na dalszych polach eksploatacji.
Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma roszczeniami.
Naruszenie majątkowych prawa autorskich
Twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.
Zgodnie z art. 79 Prawa autorskiego uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa zapłaty przez osobę, która naruszyła autorskie prawa majątkowe, odpowiedniej sumy pieniężnej, nie niższej niż dwukrotna wysokość uprawdopodobnionych korzyści odniesionych przez sprawcę z dokonanego naruszenia, na rzecz Funduszu, o którym mowa w art. 111, gdy naruszenie jest zawinione i zostało dokonane w ramach działalności gospodarczej wykonywanej w cudzym albo we własnym imieniu, choćby na cudzy rachunek.
Co istotne jeżeli dokonał Pan zbycia swoich prawa majątkowych na osobę trzecią to uprawniona do dochodzenia zapłaty z tego tytułu jest osoba do której obecnie należą majątkowe prawa autorskie do Pana prac.
Naruszenie osobistych prawa autorskich
Autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, w szczególności prawo do oznaczenia utworu swoim nazwiskiem.
Twórca, którego autorskie prawa osobiste zostały zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania. W razie dokonanego naruszenia może także żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności aby złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie. Jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać twórcy odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub - na żądanie twórcy - zobowiązać sprawcę, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez twórcę cel społeczny.
Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie VI ACa 330/05 opublikowanie fotografii bez zgody jej autora jest czynem bezprawnym uzasadniającym zasądzenie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Krzywdą jest utrata zaufania osoby prowadzącej określoną działalność gospodarczą, narażenie dobrego imienia tej osoby i firmy na jego utratę, dyskomfort psychiczny związany z koniecznością tłumaczenie się oraz możliwość utraty stałego kontrahenta.
W tym miejscu również warto przytoczyć wyrok SN w sprawie I CK 353/02 - jeżeli z treści umowy w sposób jednoznaczny wynika, że dotyczy ona jedynie zakupu czterech zdjęć autorstwa zbywcy w celu ich jednorazowej publikacji, a zatem nie przenosi na nabywcę autorskich praw majątkowych zbywcy, to dalsza publikacja przez profesjonalnego wydawcę prasowego nabytych zdjęć, stanowi zawinione naruszenie praw autorskich zbywcy w rozumieniu art. 78 ust. 1 i art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 80, poz. 904 ze zm.).
W mojej ocenie Pana żądania są w pełni zasadne i powinien Pan wystąpić z pozwem do sądu względnie z zawezwaniem do próby ugodowej, która będzie o wiele tańsza a i możliwe, iż ugodę w tym zakresie uda się zawrzeć.
Kodeks postępowania cywilnego daje Panu szeroką możliwość udowodnienia autorstwa zdjęć - przy czym posiadania negatywów zdjęć, jak również wcześniejsza prośba podmiotu są niezmiernie istotne w tej sprawie.
Tagi:
Opinie naszych zadowolonych Klientów
-
21.09.2015
Daniel napisał(a):
Dzień dobry,
napisałem niedawno artykuł, który został opublikowany na pewnej stronie internetowej, z której następnie został skopiowany przez inną firmę i umieszczony na ich profilu fejsbukowym, w całości, bez podania jakichkolwiek źródeł, bez imienia i nazwiska autora - został przywłaszczony.
Artykuł był w oryginale podpisany z imienia i nazwiska, więc ktoś zamieszczając go na swojej stronie, skopiował go tak, aby nie zamieścić danych autora.
Czy wobec tego, zasadne byłoby przekazanie sprawy do sądu, jakie byłyby koszty i ewentualne zyski? Czy warto zaprzątać sobie tym głowę?
Z góry dziękuję za odpowiedź
