Przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uprawnia radę gminy do określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży, przez co należy rozumieć położenie punktów sprzedaży względem innych obiektów użyteczności publicznej (jak np. szkoły, przedszkola, zakłady pracy), jak też innych obiektów, które rada gminy uzna za zasługujące na szczególną ochronę.

 

Na gruncie obowiązujących przepisów prawa sądy administracyjne wielokrotnie wypowiadały się na temat uzależniania w uchwałach gmin miejsc sprzedaży napojów alkoholowych od np. obiektów kultu religijnego poprzez określenie ich odległości.

 

 

Przedmiotowe orzeczenie zapadło na gruncie powstałego sporu co do sposobu mierzenia odległości w ciągu komunikacyjnym z uwzględnieniem przejścia przez prywatne posesje.

 

W orzecznictwie sądów administracyjnych krytykowano również ustalanie tejże odległości w sposób który może prowadzić do sytuacji, w której odległość ta będzie swobodnie i odmiennie obliczana wobec każdego z podmiotów – co jest niedopuszczalne, gdyż narusza zasadę praworządności i zasadę zaufania obywateli do organów administracji publicznej. Organy administracji publicznej nie mogą podejmować działań na podstawie nieprecyzyjnie przez siebie ustalonych kryteriów.

 

Należy zauważyć jednak, że absolutna precyzja i jednoznaczność tekstu prawnego zasadniczo stanowią ideał, do którego należałoby zmierzać we wszystkich działaniach legislacyjnych, ale który w praktyce jest trudny, a w większości przypadków wręcz niemożliwy, do osiągnięcia. Zresztą niejednokrotnie używanie zwrotów niedookreślonych (a w konsekwencji – nieostrych) bywa zamierzonym i pożądanym działaniem prawodawcy, który w ten sposób dąży do wyposażenia tekstu prawnego w niezbędną elastyczność, która pozwala dostosowywać decyzje prawne w sposób adekwatny do wszystkich indywidualnych cech konkretnych sytuacji pojawiających się obecnie i w przyszłości (zob. M. Zieliński, Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2010, s. 178-179). Zwraca na to uwagę także Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 7 listopada 2006 r. (SK 42/05; OTK-A 2006/10/148) podkreślił, że w praktyce nie jest możliwe posługiwanie się w tekstach prawnych wyłącznie pojęciami całkowicie ostrymi, a pewien rozsądny poziom nieostrości nazw używanych w tekstach aktów normatywnych pozwala uniknąć nadmiernej kazuistyki i zapewnić niezbędną elastyczność podczas stosowania prawa. 

 

Mając na uwadze powyższe rozważania w mojej ocenie decyzja gminy jest uzasadniona przepisami prawa miejscowego wydanymi na podstawie delegacji ustawowej.