Odrzucenie wniosku o uzasadnienie wyroku
30.01.2014
Zgodnie z art. 328 Kodeksu postępowania cywilnego uzasadnienie wyroku sporządza się na żądanie strony, zgłoszone w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia sentencji wyroku. Żądanie spóźnione sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Sąd sporządza uzasadnienie wyroku również wówczas, gdy
wyrok został zaskarżony w ustawowym terminie oraz gdy wniesiono skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Żądanie spóźnione, a więc złożone po upływie tygodniowego terminu, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym. W razie uchybienia terminowi strona może złożyć wniosek o jego przywrócenie, ponieważ brak uzasadnienia wyroku pociąga za sobą ujemne skutki procesowe dla strony. Niestety składając wniosek o przesłanie wyroku wraz z uzasadnieniem nie złożyła Pani wniosku o przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 169 Kodeksu postępowania cywilnego pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Sąd prawidłowo pouczył Panią, iż stawiennictwo na rozprawie nie jest obowiązkowe, jednak w takim przypadku pozbawiła się Pani możliwości wysłuchania pouczenia, co do możliwości zaskarżenia wyroku.
Niestety nie znajomość przepisów prawa nie chroni Pani przed negatywnymi skutkami procesowymi, sąd nie jest organem, który ma pomagać stroną a jego zadaniem jest rozstrzygnięcie sprawy na podstawie argumentów i dowodów zgłaszanych przez strony. Przykładowo pisze Pani, iż nie umożliwiono zgłoszenia wszystkich dowodów. Natomiast zgodnie z art. 207 Kodeksu postępowania cywilnego sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Wszystkie dowody strony powinny więc zgłosić odpowiednio w pozwie oraz w odpowiedzi na pozew.
Nie prawdą jest również, iż oboje rodzice mają ponosić koszty utrzymania dziecka w jednakowym stopniu. Taka zasada nie wynika z przepisów prawa rodzinnego a co więcej Kodeks rodzinny wprost przewiduje odstępstwa od tej zasady – 135 Kodeksu rodzinnego wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
W mojej ocenie, więc zażalenie w niniejszej sprawie na postanowienie sądu nie ma racji bytu, gdyż wydane postanowienie jest jak najbardziej prawidłowe. Jedyną drogą, jaką można by rozważyć w niniejszej sprawie jest złożenie apelacji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu – szanse na jej przyjęcie są bardzo małe, ale teoretycznie jakieś są.
Tagi: wyrok, alimenty, apelacja
Opinie naszych zadowolonych Klientów