Dowód z akt sprawy
07.03.2013
Zgodnie z przepisem art. 224 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1965, Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) można zamknąć rozprawę również w wypadku, gdy ma być przeprowadzony jeszcze dowód przez sędziego wyznaczonego lub przez sąd wezwany albo gdy ma być przeprowadzony dowód z akt lub wyjaśnień organów administracji publicznej, a rozprawę co do tych dowodów sąd uzna za zbyteczną. Należy jednakże podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem i doktryną dowód z akt sprawy nie istnieje. Dlatego też nie można go przeprowadzić.
Nie można przeprowadzić dowodu z akt sprawy, ponieważ dowód taki nie istnieje.
Celem przytoczonego wyżej przepisu nie jest wprowadzenie do katalogu dowodów przewidzianych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego nowego rodzaju dowodu. Przepis ten ma jedynie na celu wskazanie sytuacji, w której rozprawa może zostać zamknięta.
Dowodem mogą być jedynie określone dokumenty zawarte w aktach innej sprawy sądowej albo z innych akt prowadzonych przez stronę czy osobę trzecią i to tylko te dokumenty, które mogą wykazać fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 grudnia 2010 r., I CSK 91/10).
Istotnym jest fakt, iż dowodem mogą być jedynie dokumenty, które znajdują się w aktach sprawy nie zaś same akta.
Nie istnieje taki środek dowodowy jak dowód z akt sprawy, środkiem dowodowym są wyłącznie konkretne dokumenty znajdujące się w aktach danej sprawy (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2006 r., VI ACa 343/2006).
Dodać należy, że prawu procesowemu nie jest znany „dowód z akt”. Zawarte w art. 224 § 2 k.p.c. sformułowanie "...gdy ma być przeprowadzony dowód z akt..." oznacza możliwość dopuszczenia dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach. Strona, która chce skorzystać z tego środka dowodowego (dowodu z dokumentu), powinna go oznaczyć i wskazać jego miejsce w aktach. Nie czyniąc tego, powołuje - jak już podkreślono - środek dowodowy nieznany polskiemu prawu procesowemu (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2002 r., V CKN 721/00).
W judykaturze można znaleźć także orzeczenia, których teza na pierwszy rzut oka sprzeciwia się twierdzeniu, iż dowód z akt sprawy nie istnieje. Jednakże uzasadnienie wyroku wskazuje, że jest on zgodny z przytoczonymi wyżej.
Skoro źródłem informacji dla autora artykułu były informacje, jakie uzyskał z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, to wniosek o sprowadzenie tych akt był uzasadniony. Strona w inny sposób nie mogłaby bowiem dotrzeć do dokumentów, które stanowiły dla niej istotny środek dowodowy do wykazania, że naruszenie dóbr osobistych nie było bezprawne. Sąd powinien sprowadzić wspomniane akta i wtedy ewentualnie zażądać od strony wskazania, na których dokumentach w nich zgromadzonych autor artykułu oparł swoje ustalenia (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2007 r., I CSK 134/07).
Tagi: dowód, akta sprawy
Opinie naszych zadowolonych Klientów
