Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2001 r., Nr 115, poz. 1229 z późn. zm.) weszła w życie 1 stycznia 2002 r. Ustawa ta była wielokrotnie nowelizowana. Ostatnia zmiana weszła w życie 29 grudnia 2011 r. Wprowadziła ją ustawa z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r., Nr 204, poz. 1195). Natomiast z dniem 1 stycznia 2012 r. wejdzie w życie kolejna zmiana przedmiotowej ustawy. Zostanie ona wprowadzona ustawą z dnia 13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 951). 

 

Ustawa prawo wodne reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi. Ponadto przedmiotowa ustawa reguluje sprawy własności wód oraz gruntów pokrytych wodami, a także zasady gospodarowania tymi składnikami w odniesieniu do majątku Skarbu Państwa. Zgodnie z jej przepisami gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z uwzględnieniem ich ilości i jakości. Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności tak, aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne. Gospodarowanie wodami jest prowadzone w taki sposób, aby działając w zgodzie z interesem publicznym, nie dopuszczać do wystąpienia możliwego do uniknięcia pogorszenia ekologicznych funkcji wód oraz pogorszenia stanu ekosystemów lądowych i terenów podmokłych bezpośrednio zależnych od wód. Gospodarowanie wodami jest oparte na zasadzie zwrotu kosztów usług wodnych, uwzględniających koszty środowiskowe i koszty zasobowe.

 

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy Prawo wodne organami właściwymi w sprawach gospodarowania wodami są:

 

Przepisy przedmiotowej ustawy mają zastosowanie do wód śródlądowych oraz morskich wód wewnętrznych. Ponadto przepisy tej ustawy mają zastosowanie również do wód morza terytorialnego w zakresie planowania w gospodarowaniu wodami, ochrony przed zanieczyszczeniem ze źródeł lądowych oraz przed powodzią, a w pozostałym zakresie - w przypadkach w niej określonych. Natomiast przepisów ustawy prawo wodne nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych oraz do wód morza terytorialnego w zakresie, w jakim korzystanie z tych wód uregulowane jest odrębnymi przepisami. Ponadto omawiana ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.) w zakresie kompetencji organów administracji morskiej.

 

W zakresie uregulowanym w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. - prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2011 r. Nr 163, poz. 981) ustawy Prawo wodne nie stosuje się do:

 

Przepisów przedmiotowej ustawy nie stosuje się także do korzystania z wód zgromadzonych za pomocą urządzeń oraz instalacji technicznych niebędących urządzeniami wodnymi.