W niniejszej sprawie nie jest konieczne przepisywanie ziemi na Pana. Taka operacja wiązałaby się z znacznymi kosztami nie mającymi żadnego uzasadnienia prawnego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa natomiast można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

 

Właściwym, więc trybem postępowania w niniejszej sprawie będzie udzielenie pełnomocnictw osobie, która w imieniu rodzeństwa będzie zawierała umowę sprzedaży ziemi.

 

 

Zgodnie z brzmieniem art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

 

Rodzeństwo, więc musi udzielić pełnomocnictwa do zbycia nieruchomości w formie aktu notarialnego.  Maksymalna stawka notarialna za sporządzenie przedmiotowego pełnomocnictwa wynosi 30 zł. Ze względu natomiast, iż pełnomocnictwo będzie udzielane przez rodzeństwo zostanie ono zwolnione z opłaty skarbowej.

 

W przypadku brata mieszkającego w Polsce wystarczy, iż uda się do Kancelarii Notarialnej i stosowne pełnomocnictwo zostanie dla niego przygotowane po wskazaniu jego danych, Pana danych oraz danych nieruchomości.

 

Również obecność Pana siostry mieszkającej w Kanadzie nie będzie w niniejszej sprawie potrzebna. pełnomocnictwo do zbycia nieruchomości może zostać udzielone za granicą.  Zgodnie z art. 19 ust. 4 Ustawy o funkcjach konsuli, konsul może sporządzić akt notarialny pod warunkiem uzyskania od Ministra Sprawiedliwości pisemnego upoważnienia wydanego na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych.

 

Podkreślam – konsul może więc sporządzić akt notarialny pod warunkiem każdorazowego uzyskania pisemnego upoważnienia Ministra Sprawiedliwości wydanego na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych. Taki akt konsul może sporządzić tylko wówczas, jeśli leży to w interesie państwa lub obywatela polskiego i pod warunkiem, że wywrze on skutki prawne na terytorium RP. Pod uwagę brane są w zasadzie tylko akty notarialne, które dotyczą darowizny, zrzeczenia się dziedziczenia i pełnomocnictwa do przeniesienia prawa własności nieruchomości.

 

Pełnomocnictwo może zostać również sporządzone w Kancelarii notarialnej na terenie Kanady a następnie potwierdzone przez polską placówkę dyplomatyczną. Osoby otrzymujące instrukcje z Polski dotyczące sporządzenia na terenie Kanady pełnomocnictw w języku polskim, które będą użyte do reprezentowania ich interesów w Polsce, często są instruowane przez prawników, instytucje lub urzędy w Polsce wymagające takich pełnomocnictw, aby przed dostarczeniem do Polski pełnomocnictwa te zostały zaopatrzone w tzw. klauzulę apostille. Klauzule te to krótkie znormalizowane poświadczenia wydawane przez uprawnione urzędy w danym kraju poświadczające autentyczność dokumentu i podpisów na nim złożonych, charakteru, w jakim występowała osoba sygnująca dokument, oraz tożsamości pieczęci, w którą dokument jest zaopatrzony. Osoby lub urzędy wymagające apostille zakładają, że Kanada jest sygnatariuszem Konwencji haskiej z dnia 5 października 1961 roku znoszącej konieczność legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, które będą wprowadzane do obrotu prawnego w państwach będących stronami tejże konwencji (czyli od dnia 14 sierpnia 2005 roku także Polski). Niestety, nie ma to miejsca. Kanada nie jest sygnatariuszem tej konwencji i klauzula apostille nie ma w Kanadzie zastosowania. Pełnomocnictwa sporządzane w Kanadzie w celu wprowadzenia do obrotu prawnego w Polsce wciąż podlegają tradycyjnemu procesowi legalizacji przez polskie placówki dyplomatyczne, czyli potwierdzeniu formalnej zgodności dokumentu z prawem miejsca jego wystawienia (tj. w Kanadzie z prawem prowincji, w której dokument powstał, gdyż zasady sporządzania pełnomocnictw są w Kanadzie regulowane prawem prowincyjnym). Następnie po przetłumaczeniu go w Polsce przez tłumacza przysięgłego nie powinna być kwestionowane.