Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 Kodeksu pracy). Najczęściej okres pozostawania w dyspozycji pracodawcy rozpoczyna się od momentu stawienia się pracownika w wyznaczonym czasie w zakładzie pracy lub w innym miejscu, w którym praca ma być wykonywana, a kończy się z upływem określonego czasu pracy albo później, jeśli pracownik został zobowiązany do pracy w godzinach nadliczbowych. Czasu dojazdu do pracy nie zalicza się zatem do czasu pracy.

 

Odnosząc się natomiast do Pana zapytania w sprawie wynagrodzenia za nadgodzinny to w mojej ocenie takie wynagrodzenie się Panu należy. Zgodnie, bowiem z art. 1514 Kodeksu pracy pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. 

 

Zgodnie z wyrokiem SN z 8 czerwca 2004 r., III PK 22/2004, LexPolonica nr 374043 (OSNP 2005, nr 5, poz. 65), osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych nie mogą być pozbawione prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 135 § 1 k.p.), jeżeli wskutek niezależnej od nich wadliwej organizacji pracy są zmuszone do systematycznego przekraczania obowiązujących norm czasu pracy, zgodnie zaś z wyrokiem SN z 14 grudnia 2004 r., II PK 106/2004, LexPolonica nr 382580 (OSNP 2005, nr 15, poz. 221), powodowane względami organizacyjnymi stałe wykonywanie pracy ponad normę czasu pracy przez pracownika zajmującego stanowisko kierownicze nie pozbawia go prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

 

 

Pracodawca obowiązany jest udostępnić ewidencję czasu pracy pracownikowi na jego żądanie. Chodzi tu o umożliwienie pracownikowi kontrolowania, czy prowadzona przez pracodawcę ewidencja czasu pracy odpowiada rzeczywistemu stanowi rzeczy. W razie rozbieżności oceny pracownik może zwrócić się o przeprowadzenie kontroli do społecznej inspekcji pracy lub Państwowej Inspekcji Pracy, a także wystąpić do sądu z odpowiednim roszczeniem majątkowym, np. o wynagrodzenie za godziny nadliczbowe. Sąd wówczas w toku postępowania dowodowego będzie badał, czy ewidencja czasu pracy odpowiada rzeczywistemu stanowi rzeczy. W razie odmowy udostępnienia pracownikowi ewidencji jego czasu pracy może on zwrócić się z prośbą o interwencję do reprezentującej go zakładowej organizacji związkowej oraz do społecznej lub Państwowej Inspekcji Pracy. Pracodawca nie może jednak udostępniać związkom zawodowym ewidencji czasu pracy bez wiedzy i woli zainteresowanego pracownika.

 

Jednakże w stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej nie ewidencjonuje się godzin pracy.